دوم جدا شود و به شوهر اوّل حلال است، ولى اگر شوهر دوم با او نزديكى كرده باشد، زن بايد عدّه وطى شبهه كه مقدار آن همچون مقدار عدّۀ طلاق است، نگهدارد؛ در دوران عدّه، شوهر اوّل نبايد با او نزديكى كند ولى ديگر بهرهگيريهاى جنسى جايز است و نفقۀ او بر شوهر اوّل است. آغاز عدّۀ وطى شبهه، از آخرين نزديكى شوهر دوم با زن مىباشد. شوهر دوم به جهت نزديكى با وى بايد مهر او را بدهد و اگر مهر المسمّى ( مهرى كه در عقد تعيين شده) با مهر المثل ( مهر زنانى كه همچون وى مىباشند) تفاوت دارد، در تفاوت آن بنا بر احتياط با هم مصالحه كنند.
مسائل اختصاصى
فاضل : مسأله 2586 زنى كه شوهرش به مسافرت رفته، يا در جبهۀ جنگ يا در سفر دريايى يا به جهت ديگرى مفقود الأثر شده، چنانچه يقين كند شوهرش مرده است، بايد عدّۀ وفات نگهدارد و بعد از آن مىتواند ازدواج كند و چنانچه يقين دارد شوهرش زنده است، نمىتواند شوهر كند و مخارج او از مال شوهر يا از صدقات و بيت المال در صورت نياز بايد پرداخت شود. و در صورت نداشتن مال شوهر و نداشتن نفقه يا مشكلات ديگر، اگر وضع موجود براى او قابل تحمّل نباشد، مىتواند به حاكم شرع مراجعه كند تا او را طلاق دهد.
فاضل : مسأله 2587 در فرض مسألۀ گذشته، چنانچه زن نمىداند شوهرش زنده است يا مرده، اگر شوهر مالى دارد يا پدر يا جدّ پدرىِ او از مال خودشان مخارج زن را مطابق شأن او تأمين مىكنند، زن بايد صبر كند و حقّ شوهر كردن ندارد. و اگر به هيچ وجه مخارج او را تأمين نمىكنند، مىتواند به مجتهد جامع الشرائط مراجعه كند و پس از مراجعه، مجتهد جامع الشرائط دستور مىدهد زن تا چهار سال صبر كند و در طول اين مدّت به وسيلۀ نامه نوشتن به مناطقى كه احتمال مىدهند شوهر زن در آنجاها باشد يا به وسايل ديگر، تحقيق مىكنند؛ اگر زنده بودن او ثابت شد، زن بايد صبر كند و اگر ثابت نشد، مجتهد جامع الشرائط به پدر يا جدّ پدرى مرد دستور مىدهد زن را طلاق دهد و اگر ممكن نشد خود مجتهد جامع الشرائط او را طلاق مىدهد و زن بعد از طلاق، به مقدار عدّۀ وفات، يعنى چهار ماه و ده روز عدّه نگهمىدارد و بعد از عدّه آزاد مىشود و مىتواند شوهر كند، ولى چنانچه شوهرش در بين عدّه پيدا شد، حقّ دارد رجوع كند.
فاضل : مسأله 2588 در مسألۀ قبل، مبدأ تفحّص، حين رجوع به حاكم شرع است؛ بلى، اگر قبل از مراجعه به حاكم شرع، خودشان به مقدار مذكور تفحّص كردهاند و بعد از مراجعه به حاكم هم مقدارى تفحّص شد و مطمئن شدند كه او پيدا نمىشود، حاكم مىتواند بعد از گذشت چهار سال از آغاز تفحّص آنها، زن را طلاق دهد.
فاضل : مسأله 2589 در فرض قبل، اگر بدانند كه با تفحّص، اثرى از او پيدا نمىشود، تفحّص ساقط است ولى حتماً بايد چهار سال صبر كنند و بعد از آن، حاكم مىتواند زن را طلاق دهد.
فاضل : مسأله 2590 آنچه در برخى از موارد در مسألۀ سابق گفته شد كه بايد زن صبر كند، در صورتى است كه در حرج شديد واقع نشود وگرنه مىتواند از حاكم شرع بخواهد كه او را طلاق دهد.