ندارد، جايز بودن فسخ عقد محلّ اشكال است.

گلپايگانى ، صافى : مسأله اگر زن بعد از عقد بفهمد كه شوهر او ديوانه بوده است يا بعد از عقد ديوانه شود يا بفهمد كه آلت مردى ندارد يا مرضى دارد كه نمى‌تواند وطى و نزديكى نمايد، يا اين دو عيب بعد از عقد و پيش از وطى پيدا شود يا بفهمد تخمهاى او را پيش از عقد كشيده‌اند ( صافى : و امر را بر او مشتبه كرده باشند) مى‌تواند عقد را به هم بزند. ( صافى : ولى در صورتى كه مرد نمى‌تواند نزديكى نمايد زن اگر بخواهد فسخ نمايد بايد به حاكم شرع رجوع نمايد تا حاكم شرع تا يك سال به مرد مهلت دهد چنانچه نتوانست با آن زن يا زنى ديگر نزديكى كند پس از آن مى‌تواند عقد را به هم بزند) .

خوئى ، تبريزى : مسأله اگر زن بعد از عقد بفهمد كه شوهر او پيش از عقد ديوانه بوده است يا آن كه بعد از عقد چه پيش از نزديكى يا بعد از آن ديوانه شود يا آلت مردى نداشته، يا بعد از عقد پيش از نزديكى بريده شود يا مرضى دارد كه نمى‌تواند وطى و نزديكى نمايد هر چند آن مرض بعد از عقد و پيش از نزديكى عارض شده باشد در تمام اين صور بى‌طلاق مى‌تواند عقد را به هم بزند. ولى در صورتى كه شوهر نمى‌تواند نزديكى نمايد لازم است كه زن رجوع به حاكم شرع يا وكيل او نمايد و حاكم شوهر را يك سال مهلت مى‌دهد و چنانچه شوهر نتوانست به آن زن يا زنى ديگر نزديكى كند پس از آن، زن مى‌تواند عقد را به هم بزند و اگر آلت مردى بعد از نزديكى بريده شود و زن عقد ازدواج را فسخ كند فسخ اثرى ندارد ( خوئى : اگر چه تبريزى : و) احتياط مستحبّ اين است كه شوهر، او را طلاق دهد.

مكارم : مسأله زن نيز مى‌تواند در چند صورت عقد را به هم زند:1 ديوانه بودن شوهر 2 نداشتن آلت مردى 3 ناتوانى از نزديكى جنسى 4 بيضه‌هاى او را كشيده باشند (تفصيل اين مسأله و مسألۀ سابق در كتابهاى مفصل فقهى آمده است) .

نورى : مسأله اگر زن بعد از عقد بفهمد كه شوهر او قبل از عقد ديوانه بوده يا بعداً ديوانه شده است، يا قبل از عقد آلت مردى نداشته يا قبل از عقد عنّين بوده است و نمى‌تواند وطى و نزديكى نمايد يا بعد از عقد بدون آن كه نزديكى كرده باشد عنّين شده يا تخم‌هاى او را قبل از عقد كشيده‌اند مى‌تواند عقد را به هم بزند.

فاضل : مسأله زن نيز مى‌تواند در چهار صورت عقد را به هم بزند: اوّل: ديوانه بودن شوهر، اگر زن بعد از عقد بفهمد كه شوهرش پيش از عقد ديوانه بوده يا آن كه بعد از عقد چه پيش از نزديكى يا بعد از آن ديوانه شود مى‌تواند عقد را به هم بزند. دوم: نداشتن آلت مردى، چنانچه زن بعد از عقد بفهمد كه شوهرش پيش از عقد آلت مردى نداشته يا بعد از عقد پيش از نزديكى آلت او بريده شده مى‌تواند عقد را به هم بزند. سوم: ناتوانى از نزديكى جنسى، اگر زن بعد از عقد بفهمد كه شوهرش مرضى دارد كه نمى‌تواند وطى و نزديكى نمايد هر چند آن مرض بعد از عقد و پيش از نزديكى عارض شده باشد مى‌تواند عقد را به هم بزند. چهارم: بيضه‌هاى او را كشيده باشند، چنانچه زن بعد از عقد بفهمد كه بيضه‌هاى شوهرش را قبل از عقد