باشند ولى اگر يكى از آن دو ظاهراً با كراهت اجازه مى‌دهد، امّا مى‌دانيم قلباً راضى است عقد صحيح است. (6 صيغۀ عقد بايد صحيح خوانده شود و اگر طورى غلط بخوانند كه معنى آن را عوض كند عقد باطل است امّا اگر معنى عوض نشود اشكالى ندارد.

مسأله اختصاصى

بهجت : مسأله 1887 حضور دو شاهد عادل، در عقد دائم و غير دائم لازم نيست، ولى احتياط مستحبّ آن است كه حضور داشته باشند.

[مسأله 2371]

مسأله 2371 اگر در عقد يك حرف غلط خوانده شود كه معنى آن را عوض كند عقد باطل است (1)

اين مسأله، در رسالۀ آيت اللّٰه بهجت نيست

(1) زنجانى : هر چند قادر به خواندن عقد به شكل صحيح نباشند، بلكه بايد وكيل بگيرند.

مكارم : رجوع كنيد ذيل مسأله 2370، شرط ششم.

سيستانى : مسأله اگر در عقد يك حرف يا بيشتر غلط خوانده شود كه معنى آن را عوض نكند، عقد صحيح است.

[مسأله 2372]

مسأله 2372 كسى كه دستور زبان عربى را نمى‌داند، اگر قرائتش صحيح باشد و معناى هر كلمه از عقد را جداگانه بداند (1) و از هر لفظى معناى آن را قصد نمايد، مى‌تواند عقد را بخواند (2)

اين مسأله، در رسالۀ آيت اللّٰه بهجت نيست

(1) فاضل : و قصد انشاء بنمايد. .

(2) فاضل : و چنانچه معناى آن را بطور اجمال بداند، بنا بر احتياط واجب كافى نيست.

زنجانى : بلكه اگر معناى مجموع صيغۀ عقد را بداند، و از كلّ عبارت، معناى آن را قصد كند كفايت مى‌كند.

مكارم : مسأله كسى كه دستور زبان عربى را نمى‌داند ولى كلمات عقد را صحيح ادا مى‌كند و معنى آن را نيز مى‌داند عقد او صحيح است.

سيستانى : مسأله كسى كه صيغۀ عقد را مى‌خواند اگر معناى آن را هر چند به طور اجمال بداند و قصد تحقق آن معنا را بكند عقد صحيح است و لازم نيست كه معناى صيغه را تفصيلاً بداند مثلاً بداند كه فعل يا فاعل بر طبق دستور زبان عربى كدام است.

[مسأله 2373]

مسأله 2373 اگر زنى (1) را براى مردى بدون اجازۀ آنان عقد كنند و بعداً زن و مرد بگويند به آن عقد راضى هستيم (2) عقد صحيح است (3)

(1) بهجت : زن و مرد بايد به عقد راضى باشند، ولى اگر زنى. .

(2) خوئى ، تبريزى ، سيستانى : بعداً زن و مرد آن عقد را اجازه نمايند. .

(3) سيستانى : و براى اجازه، كافى است سخنى بگويد و يا كارى انجام دهد كه بر رضايت او دلالت داشته باشد.

زنجانى : مسأله اگر كسى كه ولىّ زن يا مرد نيست، بدون اجازۀ آنان يا ولىّ ايشان عقد