اجرا كند و او اجازه دهد يا براى خود با اذن يا اجازۀ ولىّ، عقد كند يا بعد از بلوغ، عقدِ قبل از بلوغ را براى خود قبول كند صحيح مىباشد. .
زنجانى : و اگر مميّز براى خودش صيغه مىخواند، بايد با اجازۀ ولىّ باشد و به احتياط مستحبّ كسى كه صيغه مىخواند بالغ باشد. .
سيستانى : سوم: كسى كه صيغه را مىخواند بايد عاقل باشد، و اگر براى خود مىخواند بايد بالغ نيز باشد، بلكه بنا بر احتياط واجب عقد كودك نابالغ مميز براى ديگرى كافى نيست، و اگر خواند بايد طلاق دهند يا دوباره عقد بخوانند. .
فاضل : سوم: كسى كه صيغۀ عقد را مىخواند، لازم نيست بالغ باشد، بلكه بايد مفهوم لفظى را كه مىگويد دقيقاً بداند پس اگر بچۀ مميّز براى خودش با اجازۀ وليّش، و يا براى ديگران عقد بخواند، صحيح است. .
(12) سيستانى : ولى اگر ظاهراً كراهت داشته باشند و معلوم باشد قلباً راضى هستند، عقد صحيح است.
بهجت : مسأله بنا بر أظهر، ترجمۀ صيغۀ عقد به فارسى يا زبان ديگر با وجود قدرت بر عربى كافى است، و احتياط مستحبّ عربى بودن صيغه است، و براى كسى كه آشنا به معناى عربى صيغه نيست و فقط مىداند كه صيغۀ عقد، به اين لفظ جارى مىشود، احتياط مستحبّ اين است كه هم صيغۀ عربى و هم ترجمهاش را بخواند، و اكتفا كردن او به عربى خالى از تأمل نيست، و اگر نمىتوانند صيغۀ عربى را بخوانند و يا وكيل بگيرند، قطعاً ترجمه كافى است. كسى كه صيغۀ عقد را مىخواند، چه براى خود و چه به عنوان وكيل، بنا بر احتياط واجب بايد بالغ و عاقل باشد و در هنگام خواندن صيغه قصد ايجاد عقد نكاح داشته باشد، و اگر در حال مستى صيغه را بخوانند، عقد صحيح نيست. ولىّ يا وكيل زن يا مرد، كه صيغۀ عقد را مىخوانند بايد زن و شوهر را به قصد و لفظ معين كنند و در صورتى كه زن يا شوهر به لفظ يا قصد معين نشود، چه از روى غفلت باشد يا با قصد خلاف، عقد باطل است.
مكارم : مسأله عقد ازدواج شرايطى دارد از جمله:1 احتياط آن است كه صيغۀ آن به عربى صحيح خوانده شود، ولى در صورتى كه مرد وزن نتوانند صيغه را به عربى بخوانند مىتوانند به زبان خود بخوانند و گرفتن وكيل براى خواندن صيغه به زبان عربى واجب نيست، ولى بايد لفظى بگويند كه معنى همان صيغۀ عربى را بفهماند.2 كسى كه صيغه را مىخواند بايد قصد انشاء داشته باشد يعنى قصدشان اين باشد كه با گفتن اين الفاظ همسرى در ميان آن دو برقرار گردد، زن خود را همسر مرد قرار دهد و مرد اين معنى را قبول كند، وكيل نيز بايد چنين قصدى را داشته باشد.3 كسى كه صيغۀ عقد را مىخواند بايد عاقل و احتياطاً بالغ باشد هر چند از طرف ديگرى وكيل باشد.4 ولىّ يا وكيل در اجراى صيغۀ عقد بايد زن و شوهر را معين كند، بنا بر اين اگر كسى چند دختر دارد نمىتواند به مردى بگويد: «زَوَّجْتُكَ اِحْدٰى بَنٰاتى» (يكى از دخترانم را به همسرى تو درآوردم) .5 زن و مرد بايد از روى اختيار به ازدواج راضى