صافى : اگر لباس نجس را عاريه دهد، لازم نيست نجس بودن آن را بگويد، هر چند بداند عاريه گيرنده با آن نماز مىخواند.
زنجانى : مگر عاريهكننده نجس بودن آن را قبلاً مىدانسته و فعلاً فراموش كرده، كه بايد عاريه دهنده نجس بودن آن را به وى گوشزد كند.
سيستانى : مسأله اگر چيز نجس را عاريه دهد، بايد در صورتى كه در مسأله [2057]گذشت نجس بودن آن را به كسى كه عاريه مىكند بگويد.
مكارم : مسأله هرگاه ظرف نجسى را براى استعمال خوردن و آشاميدن عاريه دهد، احتياط واجب آن است كه نجس بودن آن را به كسى كه عاريه مىدهد بگويد، همچنين اگر لباسى را براى نماز عاريه دهد.
[مسأله 2358]
مسأله 2358 چيزى را كه عاريه كرده بدون اجازۀ صاحب آن نمىتواند به ديگرى اجاره، يا عاريه دهد
. اين مسأله، در رسالۀ آيت اللّٰه مكارم نيست
[مسأله 2359]
مسأله 2359 اگر چيزى را كه عاريه كرده با اجازۀ صاحب آن (1) به ديگرى عاريه دهد، چنانچه كسى كه اوّل آن چيز را عاريه كرده بميرد يا ديوانه شود (2) عاريۀ دومى باطل نمىشود.
(1) اراكى : و از طرف او. .
(2) مكارم : و صاحب اصلى زنده باشد. .
[مسأله 2360]
مسأله 2360 اگر بداند مالى را كه عاريه كرده غصبى است، بايد آن را به صاحبش (1) برساند و نمىتواند به عاريه دهنده بدهد.
(1) زنجانى : يا ولىّ يا وكيل صاحبش. .
مكارم : مسأله هرگاه بعداً معلوم شود چيزى را كه عاريه كرده غصبى است بايد آن را به صاحبش برساند و اگر صاحبش را نمىشناسد مطابق دستور مجهول المالك عمل كند و در هر حال نمىتواند آن را به عاريه دهنده باز گرداند.
[مسأله 2361]
مسأله 2361 اگر مالى را كه مىداند غصبى است عاريه كند و از آن استفادهاى ببرد و در دست او از بين برود، مالك مىتواند عوض مال را از او يا از كسى كه مال را غصب كرده مطالبه كند (1) و نيز عوض استفادههايى را كه عاريه گيرنده بُرده مىتواند از او مطالبه نمايد و يا از غاصب بگيرد (2) و اگر عوض مال يا استفادۀ آن را از عاريهكننده بگيرد، او نمىتواند چيزى را كه به مالك مىدهد از عاريه دهنده مطالبه نمايد.
(1) اراكى ، گلپايگانى ، خوئى ، فاضل ، سيستانى ، تبريزى ، صافى ، نورى ، زنجانى : مالك مىتواند عوض مال و عوض استفادهاى را كه عاريهكننده برده از او يا از كسى كه مال را غصب كرده مطالبه كند و اگر ( اراكى ، نورى : عوض مال يا استفادۀ آن را) از عاريهكننده بگيرد، او نمىتواند چيزى را كه به مالك مىدهد از عاريه دهنده مطالبه نمايد ( زنجانى : و اگر عاريهكننده از مال استفاده نكند، ولى در صورتى كه غاصب مال را غصب نمىكرد، مورد استفاده مالك قرار مىگرفت