زينت كردن مرد بگيرد، مانعى ندارد.

[مسأله 2355]

مسأله 2355 عاريه دادن گوسفند براى استفاده از شير و پشم آن (1) و عاريه دادن حيوان نر براى كشيدن بر ماده صحيح است (2)

(1) مكارم : و عاريه دادن حيوانات ديگر براى منافع مشروع آنها صحيح است.

(2) گلپايگانى ، صافى ، فاضل : براى آبستن كردن حيوان مادّه صحيح است ( فاضل : و نيز عاريه دادن حيوانات ديگر براى منافع مشروع آنها اشكال ندارد) .

بهجت ، سيستانى : براى جفت‌گيرى صحيح است.

[مسأله 2356]

مسأله 2356 اگر چيزى را كه عاريه كرده به مالك، يا وكيل يا ولىّ او (1) بدهد و بعد آن چيز تلف شود، عاريه‌كننده ضامن نيست (2) و در غير اين صورت ضامن است اگر چه مثلاً آن را به جايى ببرد (3) كه صاحبش معمولاً به آنجا مى‌برده مثلاً اسب را در اصطبلى كه صاحبش براى آن درست كرده ببندد

. اين مسأله، در رسالۀ آيت اللّٰه مكارم نيست

(1) بهجت : به مالك يا ولىّ او. .

(2) خوئى ، گلپايگانى ، صافى ، تبريزى ، سيستانى ، نورى ، زنجانى : ولى اگر بدون اجازۀ صاحب مال، يا وكيل، يا ولىّ او آن را به جايى ببرد ( خوئى ، سيستانى : اگر چه جايى باشد) كه صاحبش معمولاً به آنجا مى‌برده مثلاً اسب را در اصطبلى كه صاحبش براى آن درست كرده ببندد و بعد تلف شود، يا كسى آن را تلف كند ضامن است.

(3) اراكى : اگر چه بدون اطّلاع او به جايى ببرد. .

فاضل : مسأله اگر چيزى را كه عاريه كرده به مالك يا به ولىّ يا به وكيلى كه در مطلق كارها وكالت داشته باشد و يا به وكيلى كه در خصوص عاريه وكالت دارد بدهد و بعد آن چيز تلف شود، عاريه‌كننده ضامن نيست، ولى اگر بدون اجازۀ صاحب مال يا وكيل يا ولىّ او آن را به جايى ببرد اگر چه جايى باشد كه صاحبش معمولاً به آنجا مى‌برده، مثلاً اتومبيل را در پاركينگى پارك كند كه معمولاً صاحبش در آنجا پارك مى‌كرده و بعد تلف شود يا كسى آن را تلف كند يا به سرقت برود، ضامن است.

[مسأله 2357]

مسأله 2357 اگر چيز نجس را براى استعمالِ خوردن و آشاميدن عاريه دهد، بايد نجس بودن آن را به كسى كه عاريه مى‌كند بگويد

. اين مسأله، در رسالۀ آيت اللّٰه بهجت نيست

گلپايگانى ، نورى : مسأله اگر چيز نجس را براى كارى كه شرط آن پاكى است عاريه دهد مثلاً لباس را عاريه دهد كه با آن نماز بخوانند، ( گلپايگانى : بنا بر احتياط واجب) بايد نجس بودن آن را به كسى كه عاريه مى‌كند بگويد.

خوئى ، فاضل ، تبريزى : مسأله اگر چيز نجس را براى كارى كه شرط آن پاكى است عاريه دهد، مثلاً ظرف نجس را عاريه دهد كه در آن غذا بخورند، بايد نجس بودن آن را به كسى كه عاريه مى‌كند بگويد. و امّا اگر لباس نجس را براى نماز خواندن عاريه دهد لازم نيست نجس بودنش را اطلاع دهد.