(2) اراكى : پوشيدن آن لباس و نماز خواندن با آن اشكال ندارد ولى اگر به فروشنده بگويد كه اين لباس را با اين پول مى‌خرم، پوشيدن آن لباس حرام است و اگر بداند پوشيدن آن حرام است نماز هم با آن باطل مى‌باشد.

(3) مكارم : و اگر موقع خريد قصدش اين نبوده بعداً اين قصد براى او پيدا شده، اشكال ندارد، ولى ذمّۀ او با مال حرام ادا نمى‌شود.

فاضل : چنانچه موقع خريدارى قصد داشته از اين پول بدهد، پوشيدن آن لباس جايز نيست و نماز خواندن در آن اشكال دارد و اگر در هنگام خريد چنين قصدى نداشته باشد پوشيدن آن لباس جايز و نماز در آن صحيح است. .

(4) فاضل : بنا بر احتياط واجب باطل مى‌باشد.

خوئى : مسأله اگر لباسى را بخرد و بعداً از پولى كه به قرض ربايى گرفته، يا از پول حلالى كه مخلوط با آن پول است به صاحب لباس بدهد پوشيدن آن لباس و نماز خواندن با آن اشكال ندارد و همچنين است حكم اگر به فروشنده بگويد كه اين لباس را با اين پول مى‌خرم اگر چه اولىٰ اين است كه در اين صورت آن لباس را در نماز و غير نماز نپوشد.

سيستانى : مسأله اگر لباسى را بخرد و بعداً از پول ربا يا از پول حلالى كه مخلوط با آن پول است به صاحب لباس بدهد، لباس را مالك مى‌شود و پوشيدن و نماز خواندن با آن اشكال ندارد، ولى اگر به فروشنده بگويد كه اين لباس را با اين پول مى‌خرم، لباس را مالك نمى‌شود و پوشيدن آن حرام است.

گلپايگانى ، صافى : مسأله اگر لباسى را به ذمّه بخرد و بعداً از پولى كه به قرض ربايى گرفته يا از پول حلالى كه مخلوط با ربا است به صاحب لباس بدهد، پوشيدن آن لباس و نماز خواندن با آن اشكال ندارد. ولى اگر به فروشنده بگويد كه اين لباس را با اين پول مى‌خرم، پوشيدن آن لباس حرام است و اگر بداند پوشيدن آن حرام است نماز هم با آن باطل مى‌باشد.

تبريزى : اگر لباسى را بخرد. .

نورى : از پولى كه ربا گرفته. .

زنجانى : ولى اگر عوض معامله را پول معين و مخصوصى قرار دهد به طورى كه اگر بخواهد پول ديگرى به جاى آن بپردازد حقّ نداشته باشد، مثل آن كه به فروشنده بگويد كه اين لباس را با اين پول مى‌خرم يا به قصد معامله با پول معينى آن را به فروشنده بدهد و فروشنده هم به همين قصد قبول كند، اگر آن پول را به قرض ربايى گرفته يا با ربا مخلوط باشد، پوشيدن آن لباس بدون احراز رضايت مالك، حرام است و به احتياط مستحبّ در آن نماز نخواند، البتّه غالباً فروشندگان به اين راضى هستند كه در برابر مالى كه مى‌فروشند، پولى به دست آورند كه بر حسب ظاهر شرع، تصرّف در آن جايز باشد، لذا معمولاً با جاهل بودن فروشنده به وضعيت پول داده شده، به تصرّف خريدار در آن راضى هستند.

نورى : يعنى پول ربايى يا حلال مخلوط به حرام. .

تبريزى : پوشيدن آن لباس در صورت مخلوط بودن با ربا حرام است