س 1793: فردى همه اموال حتّى مطالبات و حقوق خود در مؤسسه خدمات بهداشتى را به همسرش مصالحه مى‌كند، ولى مؤسسه مزبور اعلام مى‌دارد كه او از نظر قانونى حقّ مصالحه حقوق خود در آن مؤسسه را ندارد، در نتيجه از موافقت با او خوددارى مى‌كند، خود مصالح هم به آن اعتراف دارد و مى‌گويد كه به قصد فرار از پرداخت بدهى‌هاى خود به ديگران اين كار را انجام دادم. اين صلح چه حكمى دارد؟ ج: صلح بر مال ديگرى و يا بر مالى كه متعلّق حقّ ديگران است، فضولى و متوقف بر اجازه مالك يا صاحب حقّ است و اگر صلح بر ملك طلق و تام مصالح صورت بگيرد ولى هدف از صلح آن فرار از پرداخت ديون خود به ديگران باشد، صحت و نفوذ اين صلح محلّ اشكال است، بخصوص اگر هيچ اميدى به بدست آوردن اموال ديگر و پرداخت بدهى‌هاى خود از آنها وجود نداشته باشد.

س 1794: در قرارداد صلحى آمده است كه پدرى بعضى از اموال خود را به فرزندش مصالحه كرده و به او تحويل داده است، آيا اين سند از نظر شرعى و قانونى معتبر است؟ ج: مجرّد قرارداد صلح تا زمانى كه اطمينان به صحت مضمون آن حاصل نشده است، دليل و حجت شرعى بر انشاء عقد صلح و كيفيت آن محسوب نمى‌شود، بله اگر بعد از احراز تحقّق صلح از طرف مالك، شك در وقوع آن به نحو صحيح شرعى داشته باشيم، عقد صلح شرعاً محكوم به صحت است و آن مال ملك مصالح له مى‌باشد.

س 1795: پدر شوهرم هنگام ازدواج من با پسرش قطعه زمينى را در برابر مقدارى پول به من مصالحه كرد و آن را به من منتقل نمود و قراردادى راجع به آن در حضور تعدادى شاهد تنظيم كرد، ولى اكنون ادّعا مى‌كند كه آن معامله صورى بوده است، حكم اين مسئله چيست؟ ج: مصالحه مذكور شرعاً محكوم به صحت است و ادّعاى صورى بودن آن تا از طرف مدّعى ثابت نشود، اثرى ندارد.

س 1796: پدرم در زمان حيات خود همه اموال منقول و غير منقول خود را به من صلح نمود، به اين شرط كه بعد از وفات او به هر يك از خواهرانم مبلغى را بپردازم، آنان هم به اين كار راضى شده و سند وصيّت را امضا كردند، بعد از وفات پدرم حقّ آنان را داده و بقيّه اموال را گرفتم، آيا تصرّف در اين اموال براى من جايز است؟ و اگر آنان به اين كار راضى نباشند، حكم مسئله چيست؟ ج: اين صلح اشكال ندارد و مال مورد مصالحه در فرض مرقوم براى شما است و عدم رضايت ساير ورثه اثرى ندارد.

س 1797: اگر فردى در غياب بعضى از فرزندانش و بدون موافقت فرزندانى كه حاضر هستند، اموالش را به يكى از پسران خود صلح كند، آيا اين صلح صحيح است؟ ج: مصالحه كردن اموال توسط مالك در زمان حياتش به يكى از ورثه، منوط به موافقت ساير ورثه نيست و آنان حقّ اعتراض به آن را ندارند.

س 1798: اگر شخصى مقدارى مال را به ديگرى مصالحه كند به اين شرط كه فقط خودِ متصالح از آن استفاده كند، آيا جايز است متصالح آن را بدون رضايت مصالح براى همان انتفاع