بشوند و اگر انجام بدهند ظاهراً حجّ آنها باطل بوده و براى خودشان نيز واقع نمى‌شود و كسانى كه نمازشان صحيح نيست يا توانايى انجام اعمال اختيارى عمره يا حجّ را ندارند (مثلاً نمى‌توانند رمى جمرات نمايند) نيابتشان باطل است هر چند مجّانى باشد.

[مسأله 2049]

مسأله 2049 كسى كه از طرف ديگرى براى حجّ اجير شده، بايد طواف نساء را از طرف او يا به نيّت ما فى الذّمّة بجا آورد (1) و اگر بجا نياورد، زن بر آن اجير حرام مى‌شود.

اين مسأله، در رسالۀ آيات عظام: اراكى ، مكارم و بهجت نيست

(1) خوئى ، گلپايگانى ، فاضل ، تبريزى ، نورى ، سيستانى ، صافى : بايد طواف نساء را از طرف او بجا آورد. .

[مسأله 2050]

مسأله 2050 اگر طواف نساء را درست بجا نياورد يا فراموش كند، چنانچه در بين راه يا بعد از مراجعت به وطن، يادش بيايد، بايد در صورت امكان دوباره برگردد و آن را انجام دهد و در صورت عدم تمكّن از بازگشت خودش، ديگرى را براى انجام آن نايب بگيرد تا زن بر او حلال باشد

. اين مسأله، در رسالۀ آيات عظام: اراكى ، بهجت ، فاضل و مكارم نيست

گلپايگانى ، صافى : مسأله اگر طواف نساء را درست بجا نياورد يا فراموش كند، چنانچه بعد از چند روز يادش بيايد و از بين راه برگردد و بجا آورد صحيح است. [1]

زنجانى : مسأله اگر طواف نساء را درست بجا نياورد يا فراموش كند هر وقت متوجّه شد بايد از همسر اجتناب نموده و طواف نساء را بجا آورد و اگر اين كار مشقّت شديد دارد مى‌تواند نايب بگيرد، بلى چنانچه بعد از مراجعت به وطن متوجّه شود، داشتن مشقّت هر چند شديد نباشد مجوّز نايب گرفتن است و پس از انجام طواف نساء همسر بر او حلال مى‌گردد.

مسأله اختصاصى

بهجت : مسأله 1607 اگر كسى مخارج حجّ و كسانى كه واجب النّفقۀ او هستند را دارد ولى بعضى مخارج را هم بايد براى حفظ آبروى خود، به خاطر حجّ رفتن بنمايد، در صورتى كه حجّ رفتن با اين وضع براى او عُسر و حَرَج دارد، يعنى مشكلاتى را به همراه دارد كه عادتاً نمى‌شود تحمّل كرد، حجّ رفتن لازم نيست؛ در غير اين صورت بنا بر احتياط واجب بايد به حجّ برود.