(3) اراكى : كسى كه زكات چند مال بر او واجب شده، اگر مقدارى زكات بدهد و نيّت هيچ كدام آنها را نكند مانع ندارد و بعداً مىتواند، هر كدام را كه بخواهد معين كند و اگر نيّت همۀ آنها را نموده است. .
(4) مكارم : بنا بر اين اگر مثلاً يك گوسفند از باب زكات بدهد زكات گوسفند حساب مىشود، ولى اگر مقدارى پول نقره بدهد در حالى كه بدهكار زكات گوسفند و گاو است در ميان هر دو تقسيم مىگردد. [ قسمت داخل پرانتز در رساله آيت اللّٰه سيستانى نيست]
(5) سيستانى : ولى اگر مقدارى پول نقره يا اسكناس بدهد كه همجنس هيچ كدام آنها نيست، بعضى گفتهاند به همۀ آنها قسمت مىشود، ولى اين خالى از اشكال نيست و احتمال دارد كه از هيچ كدام حساب نشود و در ملك مالك باقى بماند.
اراكى : مىتواند زكات گوسفند حساب كند و يا زكات طلا، و اگر هر دو را نيّت كرده بر هر دو تقسيم مىشود.
(6) خوئى ، تبريزى : اگر مقدارى پول نقره يا اسكناس بدهد.
(7) فاضل : و همچنين است اگر گوسفند را به عنوان بدل يا قيمت بدهد، باز تقسيم مىشود.
زنجانى : مسأله كسى كه زكات چند مال بر او واجب شده، اگر مقدارى زكات بدهد و نيّت هيچ كدام آنها را نكند، چنانچه مالى را كه مىپردازد تنها زكات يكى از آنها مىتواند به حساب آيد، زكات همان مال پرداخت شده است، ولى اگر بتواند زكات دو يا چند مال محسوب گردد، به آن دو يا چند مال قسمت مىشود، بنا بر اين كسى كه زكات پنج شتر و زكات بيست دينار طلا بر او واجب است، اگر يك گوسفند از بابت زكات بدهد، زكات پنج شتر به حساب مىآيد، ولى اگر مقدارى پول بدهد، به زكاتى كه براى شتر و طلا بدهكار است، تقسيم مىگردد.
[مسأله 1959]
مسأله 1959 اگر كسى را وكيل كند كه زكات مال او را بدهد (1) چنانچه وكيل وقتى كه زكات را به فقير مىدهد، از طرف مالك، نيّت زكات كند كافى است (2)
(1) اراكى : وكيل بايد وقتى كه زكات را به فقير مىدهد، از طرف مالك نيّت زكات كند و احتياط است كه مالك هم وقتى زكات را به وكيل مىدهد به نيّت زكات بدهد.
خوئى : موقعى كه زكات را به آن وكيل مىدهد، بايد نيّت كند كه آنچه را وكيل او بعداً به فقير مىدهد زكات باشد، و أحوط اين است كه نيّت او تا زمان رسيدن زكات به فقير مستمر باشد.
سيستانى : موقعى كه زكات را به آن وكيل مىدهد، بايد نيّت كند و احتياط مستحبّ اين است كه نيّت او تا زمان رسيدن زكات به فقير مستمرّ باشد.
تبريزى : موقعى كه زكات را به آن وكيل مىدهد نيّت كند كافى است و چنانچه وكيل كند كه زكات او را از مالش اخراج كند، وكيل بايد نيّت زكات كند.
مكارم : همين اندازه كه مالك نيّت داشته باشد كافى است، خواه وكيل نيّت كند يا نه ولى اگر مالك نيّت زكات را نكرده بلكه وكالت در همه چيز به او داده بايد وكيل نيّت كند.
(2) بهجت : بنا بر أظهر.
گلپايگانى ، صافى : مسأله اگر كسى را در دادن زكات وكيل كند بايد وكيل قصد قربت كند و در وكيل كردن و همچنين وقتى كه زكات را به وكيل مىدهد قصد قربت لازم نيست و اگر كسى