خوئى : مسأله پدرى كه تمكّن تزويج پسرش را ندارد، مىتواند از زكات براى پسرش زن بگيرد و همچنين است پسر نسبت به پدر.
زنجانى : مسأله پدرى كه فرزندش نياز به ازدواج دارد و نمىتواند ازدواج كند اگر تمكّن داشته باشد كه براى پسرش زن بگيرد نمىتواند از بابت زكات به او زن بدهد و اگر تمكّن نداشته باشد مىتواند از بابت زكات براى او زن بگيرد، و همچنين است پسر نسبت به پدر.
سيستانى : مسأله پدر مىتواند از زكات براى پسر فقيرش زن بگيرد و همچنين است پسر نسبت به پدر.
[مسأله 1952]
مسأله 1952 به زنى كه شوهرش مخارج او را مىدهد، (1) يا خرجى نمىدهد، ولى زن مىتواند (2) او را به دادن خرجى مجبور كند (3) نمىشود زكات داد.
اين مسأله، در رسالۀ آيت اللّٰه بهجت نيست
(1) خوئى ، تبريزى : و زنى كه شوهرش خرجى او را نمىدهد ولى ممكن است او را به دادن خرجى مجبور كنند نمىشود زكات داد.
سيستانى : و زنى كه شوهرش خرجى او را نمىدهد ولى مىتواند هر چند به مراجعه به حاكم جور او را به دادن خرجى مجبور كند، نمىشود زكات داد.
(2) زنجانى : مىتواند بدون مشقّت غير قابل تحمّل. .
(3) گلپايگانى ، فاضل ، صافى : ولى ممكن است او را به دادن خرجى مجبور كنند. .
مكارم : مسأله هرگاه شوهر مخارج همسرش را نمىپردازد، ولى زن مىتواند از طريق حاكم شرع يا غير او حق خود را بگيرد، چنين زنى نمىتواند از زكات استفاده كند.
[مسأله 1953]
مسأله 1953 زنى كه صيغه شده اگر فقير باشد، شوهرش و ديگران مىتوانند به او زكات بدهند. ولى اگر شوهرش (1) در ضمن عقد شرط كند كه مخارج او را بدهد، يا به جهت ديگرى دادن مخارجش بر او واجب باشد، در صورتى كه بتواند مخارج آن زن را بدهد (2) يا زن بتواند او را مجبور كند، نمىشود به آن زن زكات داد (3)
اين مسأله، در رسالۀ آيت اللّٰه مكارم نيست
(1) سيستانى : اگر بر شوهرش. .
(2) اراكى ، گلپايگانى صافى : نمىشود به آن زن زكات داد ( گلپايگانى ، صافى : مگر آن كه مخارجش را شوهر ندهد هر چند از روى معصيت باشد) .
خوئى ، تبريزى ، سيستانى : در صورتى كه مخارج آن زن را بدهد، نمىشود به آن زن زكات داد.
زنجانى : در صورتى كه نتواند مخارج زن را بدهد، مىتواند به او زكات بدهد، و اگر بتواند مخارج آن زن را بدهد نمىتواند به او زكات بدهد، در اين صورت اگر شوهر مخارج زن را ندهد و زن نتواند بدون مشقّت غير قابل تحمّل، او را به دادن خرجى وادار كند، ديگران مىتوانند