نمى‌دانسته كه با ترك عمدى روزه كفاره بر او واجب است، چه حكمى دارد؟ ج: اگر روزۀ ماه رمضان را از روى عمد و بدون عذر شرعى افطار كرده، بايد علاوه بر قضا، كفاره هم بدهد اعم از اين كه هنگام خوردن روزه عالم به وجوب كفاره و يا جاهل به آن باشد.

[س 823 اگر پزشك به بيمارى بگويد كه روزه براى شما ضرر دارد]

س 823: اگر پزشك به بيمارى بگويد كه روزه براى شما ضرر دارد و او هم روزه نگيرد، ولى بعد از چند سال بفهمد كه روزه براى وى ضرر نداشته و پزشك در تشخيص خود اشتباه كرده است، آيا قضا و كفاره بر او واجب است؟ ج: اگر از گفتۀ پزشك متخصص و امين و يا از منشأ عقلائى ديگر، خوف از ضرر پيدا كند و روزه نگيرد، فقط قضا بر او واجب است.

مسائل متفرقه روزه

[س 824 زنى در حال روزۀ نذرى معين حيض شود]

س 824: اگر زنى در حال روزۀ نذرى معين حيض شود، چه حكمى دارد؟ ج: روزه با عارض شدن حيض باطل مى‌شود و قضاى آن بعد از طهارت واجب است.

[س 825 شخصى از اول ماه رمضان تا بيست و هفتم ماه را در وطن خود روزه گرفته]

س 825: شخصى از اول ماه رمضان تا بيست و هفتم ماه را در وطن خود روزه گرفته و در صبح روز بيست و هشتم به دبى مسافرت كرده و در روز بيست و نهم به آنجا رسيده و متوجه شده كه در آنجا عيد اعلام شده است، او اكنون به وطن خود برگشته، آيا قضاى روزه‌هايى كه از وى فوت شده، واجب است؟ اگر يك روز قضا نمايد، ماه رمضان نسبت به او بيست و هشت روز مى‌شود و اگر بخواهد دو روز قضا كند، روز بيست و نهم در جائى بوده كه در آنجا عيد اعلام شده بود، اين شخص چه حكمى دارد؟ ج: اگر اعلان عيد در روز بيست و نهم در آن مكان، به نحو شرعى و صحيح باشد، قضاى آن روز بر او واجب نيست، ولى با فرض اين كه افق دو محل يكى بوده اين امر كشف مى‌كند كه يك روز روزه در اول ماه از او فوت شده، لذا واجب است قضاى روزه‌اى را كه يقين به فوت آن دارد، به جا آورد.

[س 826 اگر روزه دارى هنگام غروب در سرزمينى افطار كرده باشد]

س 826: اگر روزه دارى هنگام غروب در سرزمينى افطار كرده باشد و سپس به جائى مسافرت كند كه خورشيد در آن هنوز غروب نكرده است، روزۀ آن روز او چه حكمى دارد؟ آيا تناول مفطرات براى او در آنجا قبل از غروب خورشيد جايز است؟ ج: روزۀ او صحيح است و تناول مفطرات در آن مكان قبل از غروب خورشيد با فرض اين كه در وقت غروب در سرزمين خود افطار كرده، براى او جايز است.

[س 827 شهيدى وصيت نموده كه احتياطاً از طرف وى چند روز روزۀ قضا بگيرد]

س 827: شهيدى به يكى از دوستانش وصيت نموده كه احتياطاً از طرف وى چند روز روزۀ قضا بگيرد، ولى ورثۀ شهيد به اين مسائل پايبند نيستند و طرح وصيت او هم براى آنها ممكن نيست و روزه گرفتن هم براى دوست آن شهيد مشقت دارد، آيا راه حل ديگرى وجود دارد؟ ج: اگر آن شهيد به دوست خود وصيت كرده كه خودش شخصاً براى او روزه بگيرد، ورثۀ او در اين مورد تكليفى ندارند، و اگر براى آن فرد روزه گرفتن به نيابت از شهيد مشقت دارد، تكليف از او ساقط است.

[س 828 من فردى كثير الشك هستم]

س 828: من فردى كثير الشك هستم و يا به تعبير دقيق‌تر زياد وسوسه مى‌شوم، و در مسائل