بگويند، بيرون آوردن آن لازم نيست؛ ولى اگر به قدرى فرو رفته است كه به آن خوردن نمى‌گويند پس اگر مى‌تواند، نبايد آن را بخورد؛ بلى، چنانچه بيرون آوردن آن قى كردن بحساب مى‌آيد اگر بيرون آورد روزه‌اش باطل مى‌شود، هم چنان كه خوردن آن نيز روزه را باطل مى‌كند.

[مسأله 1651 اگر يقين داشته باشد كه به واسطۀ آروغ زدن، چيزى از گلو بيرون مى‌آيد]

مسأله 1651 اگر يقين داشته باشد كه به واسطۀ آروغ زدن، چيزى از گلو بيرون مى‌آيد (1) نبايد (2) عمداً آروغ بزند (3) ولى اگر يقين نداشته باشد اشكال ندارد.

(1) زنجانى: به گونه‌اى كه به آن قى كردن مى‌گويند. .

سيستانى: چنانچه طورى باشد كه بر آن قى كردن صدق كند. .

(2) خوئى، تبريزى، سيستانى: بنا بر احتياط نبايد. .

(3) گلپايگانى، صافى: بلكه اگر احتمال بدهد، بنا بر احتياط واجب آروغ نزند.

زنجانى: و اگر احتمال آن را بدهد آروغ زدن، خلاف احتياط استحبابى است و اگر اين احتمال را هم ندهد آروغ زدن هيچ اشكالى ندارد؛ هر چند آروغ زدن باعث قى گردد.

[مسأله 1652 اگر آروغ بزند و بدون اختيار چيزى در گلو يا دهانش بيايد]

مسأله 1652 اگر آروغ بزند و بدون اختيار چيزى در گلو يا دهانش بيايد (1) ، بايد آن را بيرون بريزد (2) و اگر بى‌اختيار فرو رود، روزه‌اش صحيح است (3) .

(1) خوئى، گلپايگانى، صافى، سيستانى، تبريزى، زنجانى: اگر آروغ بزند و چيزى در گلو يا دهانش بيايد. .

(2) مكارم: و اگر عمداً فرو ببرد روزه‌اش باطل است ولى اگر بى‌اختيار فرو رود اشكالى ندارد.

(3) بهجت: و در صورت فرو بردن عمدى، روزه‌اش باطل و قضا و كفاره بر او واجب مى‌شود.

فاضل: اگر بى‌اختيار فرو رود، اشكال ندارد و احتياط مستحب آن است كه قضاى آن را نيز به جا آورد.

مسأله اختصاصى

بهجت: مسأله 1328 اگر روزه دار با علم و عمد قصد انجام فعلى را بنمايد كه روزه را باطل مى‌كند، روزه‌اش باطل است ولى كفاره ندارد.

احكام چيزهايى كه روزه را باطل مى‌كند

[مسأله 1653 اگر انسان عمداً و از روى اختيار كارى كه روزه را باطل مى‌كند انجام دهد]

مسأله 1653 اگر انسان عمداً و از روى اختيار كارى كه روزه را باطل مى‌كند انجام دهد روزۀ او باطل مى‌شود (1) ، و چنانچه از روى عمد نباشد اشكال ندارد (2) ، ولى جنب اگر بخوابد و به تفصيلى كه در مسأله 1630 گفته شد تا اذان صبح غسل نكند روزۀ او باطل است (3) .

اين مسأله در رسالۀ آيت اللّٰه بهجت نيست

(1) نورى: چه عالم باشد چه جاهل حتى بنا بر احتياط واجب در مورد جاهل قاصر. .

(2) فاضل: و فرقى نمى‌كند بين روزۀ ماه رمضان و غير آن و بين روزه واجب و مستحب. .

مكارم: هر گاه يكى از امور نه‌گانه‌اى را كه قبلاً گفته شد، سهواً يا بدون اختيار به جا آورد روزه‌اش صحيح است. .

زنجانى: چنانچه از روى عمد نباشد روزه‌اش باطل نمى‌شود. ولى بقا بر جنابت در سه مورد باعث بطلان روزه مى‌گردد؛ هر چند عمدى نباشد: (1) بقا بر جنابت در خواب دوم