(4) نورى: در حال خواندن آيه سجده و يا ضبط كرده است. .
گلپايگانى، صافى: مسأله اگر انسان از بچّۀ غير مميّز كه خوب و بد را نمىفهمد يا از كسى كه قصد خواندن قرآن ندارد، آيۀ سجده را بشنود، احتياط واجب آن است كه سجده كند و هم چنين است اگر از مثل نوار آيۀ سجده را بشنود.
خوئى، تبريزى: مسأله اگر انسان از گرامافون (خوئى: يا ضبط صوت) يا از بچّۀ غير مميّز كه خوب و بد را نمىفهمد يا از كسى كه قصد خواندن قرآن ندارد، آيۀ سجده را بشنود يا گوش دهد سجده واجب نيست و هم چنين است راديو اگر به طور نوار و ضبط صوت باشد ولى اگر شخصى در ايستگاه راديو آيۀ سجده را به قصد اين كه از قرآن است بخواند و انسان به وسيلۀ راديو گوش دهد سجده واجب است.
زنجانى: مسأله اگر آيه سجده توسط ضبط صوت و مانند آن، يا بچه غير مميز كه خوب و بد را نمىفهمد، خوانده شود، بنا بر احتياط واجب بايد كسى كه آن را گوش مىكند سجده نمايد و هم چنين است پخش راديويى يا تلويزيونى اگر صداى قرآن قبلاً ضبط شده و پخش گردد؛ ولى اگر شخصى در ايستگاه راديو يا تلويزيون آيه سجده را بخواند و به طور مستقيم پخش شود، بر كسى كه به آن گوش مىدهد سجده واجب است.
فاضل: مسأله اگر آيۀ سجده را از صدا و سيما يا ضبط صوت يا رايانه بشنود، لازم نيست سجده كند، بلى اگر به صورت مستقيم از صدا و سيما پخش شود مثل اين كه از بلندگو بشنود بايد سجده كند.
سيستانى: مسأله اگر انسان از شخص خواب يا ديوانه يا از بچّهاى كه قرآن را تشخيص نمىدهد آيۀ سجده را بشنود يا گوش دهد سجده واجب است ولى اگر از گرامافون يا ضبط صوت بشنود، سجده واجب نيست و هم چنين است راديو اگر به طور نوار ضبط صوت باشد، ولى اگر شخصى در ايستگاه راديو آيۀ سجده را بخواند و انسان به وسيلۀ راديو گوش دهد، سجده واجب است.
مكارم: مسأله هر گاه آيۀ سجده را از مثل نوار يا راديو گوش كند، احتياط آن است كه سجده كند.
مسأله اختصاصى
بهجت: مسأله 902 در وجوب سجده براى كسى كه آيۀ سجده را مىشنود، فرق نمىكند كه قرائتكننده مكلّف باشد يا نباشد؛ و آن كه قرائتكننده خودش هم سجده كند يا نكند؛ و آن كه صحيح قرائت كند يا غلط، امّا به صورتى كه معلوم و مشخّص باشد كه آيۀ سجده را تلاوت كرده؛ و همين طور فرق نمىكند كه به صورت حرام، مثل غنا بخواند يا نه؛ و آن كه شنيدن، به صورت حرام باشد، مثل التذاذ از صداى اجنبيّه يا نه؛ و باز هم فرق نمىكند كه وقت گوش دادن، بداند كه به آيۀ سجده گوش مىدهد و يا بعد از گوش دادن، بفهمد آيۀ سجده بوده است. و امّا اگر قرائتكننده، طفل غير مميّز باشد و يا از شخصِ خواب بشنود، سجده واجب نمىشود؛ و هم چنين است اگر شنونده، كلمات و حروف را تشخيص ندهد و فقط همهمهاى بشنود.