خوئى، تبريزى، صافى، سيستانى: جايز است كه با آن نماز بخواند.

بهجت: مسأله اگر شك داشته باشد كه لباسى از مو يا پشم يا كرك حيوان حلال گوشت است يا حرام گوشت، چه در كشورهاى اسلامى تهيه شده باشد چه در كشورهاى غير اسلامى، نماز خواندن با آن مانعى ندارد؛ و اگر جنس آن از پوست و چرم و مانند آن باشد حكم آن در احكام طهارت بحث مردار گفته شد.

مكارم: نماز با آن صحيح است، خواه در داخل تهيه شده باشد يا در خارج.

[مسأله 828 اگر انسان احتمال دهد تكمۀ صدفى و مانند آن از حيوان است]

مسأله 828 اگر انسان احتمال دهد تكمۀ صدفى و مانند آن از حيوان است نماز خواندن با آن مانعى ندارد و اگر بداند صدف است و احتمال بدهد صدف گوشت نداشته باشد نماز خواندن با آن مانع ندارد.

گلپايگانى، صافى: مسأله تكمۀ صدفى و مانند آن كه معلوم نيست از حيوان حرام گوشت است نماز خواندن با آن مانعى ندارد.

خوئى، سيستانى: مسأله معلوم نيست كه صدف از اجزاءِ حيوان حرام گوشت باشد پس جايز است كه انسان با آن نماز بخواند.

تبريزى: مسأله صدف از حيوانات حرام گوشت است ولى اگر انسان نداند كه تكمه و مانند آن از آن حيوان است، جايز است كه با آن نماز بخواند.

زنجانى: مسأله نماز خواندن در صدف جايز است ولى خلاف احتياط استحبابى است؛ مگر بداند كه از اجزاء حيوان حرام گوشت مى‌باشد، كه نماز خواندن در آن صحيح نيست.

مكارم: مسأله نماز خواندن با دكمۀ صدف كه از حيوان حرام گوشت گرفته مى‌شود، مشكل است.

[مسأله 829 نماز با پوست سنجاب و خز]

مسأله 829 با پوست سنجاب و خز نماز خواندن اشكال ندارد.

گلپايگانى، صافى: مسأله پوشيدن خز خالص در نماز اشكال ندارد و احتياط واجب آن است كه با پوست سنجاب نماز نخوانند.

خوئى، تبريزى: مسأله پوشيدن خز خالص (خوئى: و هم چنين سنجاب) در نماز اشكال ندارد ولى احتياط مستحبّ آن است كه با پوست سنجاب نماز نخوانند.

فاضل: مسأله با پوست خز نماز خواندن اشكال ندارد ولى بنا بر احتياط واجب با پوست سنجاب نماز نخواند.

زنجانى: مسأله پوشيدن خزّ خالص، و هم چنين چيزى از سنجاب در نماز اشكال ندارد؛ ولى احتياط مستحب آن است كه با پوست سنجاب نماز نخواند.

مكارم: مسأله بنا بر احتياط واجب بايد از پوست خز و سنجاب در نماز اجتناب كرد.

بهجت: مسأله با پوست سنجاب و خز نماز خواندن بنا بر اظهر اشكال ندارد، بعد از اين كه بدانيم به دستور شرع تذكيه شده است؛ ولى احتياط اجتناب از سنجاب است.