سيستانى: وقت نماز ظهر و عصر بعد از زوال [1](ظهر شرعى) تا غروب آفتاب است. .

تبريزى: وقت نماز ظهر و عصر بنا بر احتياط از زوال تا غروب است و بين غروب و مغرب، نيّت ادا و قضا ننمايد. .

سيستانى: نمازش صحيح است و بايد نماز ظهر را بخواند و احتياط مستحب آن است كه چهار ركعت دوّم را به قصد ما في الذّمه به جا آورد.

[مسأله 732 اگر پيش از خواندن نماز ظهر سهواً مشغول نماز عصر شود]

مسأله 732 اگر پيش از خواندن نماز ظهر، سهواً مشغول نماز عصر شود و در بين نماز بفهمد اشتباه كرده است، (چنانچه در وقت مشترك باشد (1)) بايد نيّت را به نماز ظهر برگرداند (2) يعنى نيّت كند كه آن چه تا حال خوانده‌ام و آن چه را مشغولم و آن چه بعد مى‌خوانم همه نماز ظهر باشد و بعد از آن كه نماز را تمام كرد، نماز عصر را بخواند (3) و اگر در وقت مخصوص به ظهر باشد (4) ، بايد نيت را به نماز ظهر بر گرداند و نماز را تمام كند و بعد نماز عصر را بخواند (5) و احتياط آن است كه دوباره نماز عصر را هم بعد از آن بخواند و اين احتياط خيلى خوب است.

(1) [قسمت داخل پرانتز در رساله آيات عظام: خوئى، تبريزى، سيستانى و زنجانى نيست]

(2) زنجانى: ولى اگر نمازش شكسته است و در وقت اختصاصى ظهر، در بين نماز متوجه اشتباه خود شود، بنا بر احتياط واجب بايد نمازش را به نيت نماز ظهر تمام نموده، سپس هر دو نماز را به ترتيب به جا آورد. [پايان مسأله]

مكارم: بايد عدول كند، يعنى نيّت خود را به نماز ظهر برگرداند و قصد كند آن چه خوانده نماز ظهر است و به همين ترتيب آن را ادامه دهد و بعد از آن كه نماز را تمام كرد نماز عصر را بخواند و اگر در وقت مخصوص ظهر باشد نماز او باطل است و بايد نماز را به نيّت ظهر از سر بگيرد. [پايان مسأله]

(3) خوئى، سيستانى، تبريزى: بقيه مسأله ذكر نشده.

(4) اراكى: نمازش باطل است. [پايان مسأله]

گلپايگانى: نماز باطل است و آن را رها مى‌كند و هر دو نماز را به ترتيب به جا مى‌آورد و مى‌تواند احتياطاً نيّت را به نماز ظهر برگرداند و نماز را تمام كند بعد هر دو نماز را به ترتيب به جا آورد.

صافى: بنا بر احتياط نيت را به نماز ظهر برگرداند و نماز را تمام كند، بعد هر دو نماز را به ترتيب به جا آورد.

بهجت: پس اگر بعد از نماز فهميد، نمازش باطل است مگر آن كه به قصد آن چه الآن وظيفۀ اوست به جا آورده و در تطبيق آن بر عصر اشتباه كرده باشد نظير اين كه به جاى ظهر كلمه