مسائل اختصاصى

زنجانى: مسأله 523 چنانچه زن نفساء در حيض عادت وقتيه عدديه دارد، بايد به اندازه عدد روزهاى عادت خود را نفاس قرار داده و بعد از آن مستحب است تا ده روز استظهار كند (يعنى احتياطاً خود را نفساء به شمار آورد چنانچه نظير آن در مسأله [اختصاصى (487) ، صفحۀ(273)]گذشت) و بعد از ايامى كه خون را نفاس قرار داده اگر خون ادامه داشت تا ده روز استحاضه و پس از آن اگر خون نشانۀ حيض را داشته يا در ايام عادت يا يكى دو روز قبل باشد، حيض وگرنه، آن هم استحاضه است.

زنجانى: مسأله 524 چنانچه زن نفساء در حيض عادت عدديه داشته باشد، بايد به اندازه عدد عادت خود را نفاس قرار داده و بعد از آن مستحب است تا ده روز استظهار كند، و پس از ايامى كه نفاس قرار داده اگر خون ادامه داشت تا ده روز استحاضه، و پس از آن اگر خون نشانۀ حيض را داشته، حيض وگرنه، آن هم استحاضه است.

زنجانى: مسأله 525 چنانچه زن نفساء در حيض عادت وقتيه داشته باشد، خونى را كه تا ده روز مى‌بيند خون نفاس و پس از آن در دهۀ دوم استحاضه، و پس از آن، چنانچه خون نشانۀ حيض را داشته باشد يا در ايام عادت يا يكى دو روز جلوتر باشد، حيض وگرنه، آن هم استحاضه است.

[مسأله 518 زنى كه عادت حيضش كمتر از ده روز است]

مسأله 518 زنى كه عادت حيضش كمتر از ده روز است، اگر (1) بيشتر از روزهاى عادتش خون نفاس ببيند (2) ، بايد به اندازۀ روزهاى عادت خود نفاس قرار دهد (3) و بعد از آن تا روز دهم مى‌تواند عبادت را ترك نمايد (4) (يا كارهاى مستحاضه را انجام دهد، ولى ترك عبادت، يك روز يا دو روز خيلى خوب است (5)) پس اگر از ده روز بگذرد روزهاى عادتش حيض است (6) و بقيه استحاضه است و اگر عبادت را ترك كرده بايد قضا كند.

اين مسأله در رسالۀ آيات عظام: زنجانى و سيستانى نيست

(1) گلپايگانى، صافى: اگر بعد از زايمان. .

(2) گلپايگانى، خوئى، تبريزى، صافى: خون ببيند، . .

(3) خوئى، تبريزى: و بعد از آن واجب است يك روز عبادت را ترك نمايد و بعد جايز است احكام مستحاضه را جارى يا اين كه عبادت را تا ده روز ترك نمايد و اگر خون از ده روز بگذرد، بايد روزهاى بعد از عادت تا روز دهم را هم استحاضه قرار دهد و عبادتهايى را كه در آن روزها به جا نياورده قضا نمايد. مثلاً زنى كه عادت او شش روز بوده اگر بيشتر از شش روز خون ببيند بايد شش روز را نفاس قرار دهد و روز هفتم نيز عبادت را ترك كند و در روز هشتم و نهم و دهم مخيّر است بين اين كه عبادت را ترك كند يا كارهاى استحاضه را به جا آورد و اگر بيشتر از ده روز خون ديد، از روز بعد از عادت او استحاضه مى‌باشد.

گلپايگانى، صافى: و بعد از آن بنا بر احتياط واجب تا دو روز عبادت را ترك نمايد و بعد از دو روز تا روز دهم، كارهاى استحاضه را به جا آورد و كارهايى را كه بر نفساء حرام است ترك نمايد و اگر از ده روز بگذرد استحاضه است و بايد روزهاى بعد از عادت تا روز دهم را هم استحاضه قرار دهد و عبادتهايى را كه در آن روزها به جا نياورده قضا نمايد مثلاً زنى كه عادت او شش روز بوده