و خونى كه جلوتر از آن ديده استحاضه مى‌باشد، و چنانچه در آن روزها عبادت نكرده بايد قضا نمايد. و اگر همۀ روزهاى عادت را با چند روز بعد از عادت (4) خون ببيند و روى هم از ده روز بيشتر نشود، همه حيض است و اگر بيشتر شود (5) فقط روزهاى عادت حيض و باقى استحاضه است (6) .

اين مسأله در رسالۀ آيت اللّٰه زنجانى نيست

(1) خوئى، تبريزى، سيستانى: اگر همۀ روزهاى عادت و چند روز (خوئى، تبريزى: با نشانه‌هاى حيض) پيش از عادت و بعد از عادت خون ببيند. .

صافى: اگر به نشانه‌هاى حيض چند روز پيش از عادت و چند روز بعد از عادت، يا همۀ روزهاى عادت، خون ببيند. .

(2) خوئى، تبريزى، صافى: با نشانه‌هاى حيض. .

(3) سيستانى: هر چند با نشانه‌هاى حيض نباشد و روزهاى قبل نشانه‌هاى حيض را داشته باشد. .

(4) خوئى، صافى، تبريزى: با نشانه‌هاى حيض. .

(5) تبريزى: اگر نشانه‌هاى حيض را نداشته باشد و يا از ده روز بيشتر شود. .

(6) صافى: و اگر خونى كه پيش از عادت يا بعد از عادت مى‌بيند نشانه‌هاى حيض نداشته باشد و با عادت روى هم رفته بيشتر از ده روز نباشد احتياط در آن دو خون، جمع بين تروك حائض و اعمال مستحاضه است.

مكارم: مسأله زنى كه «عادت وقتيه و عدديه» دارد، اگر چند روز پيش از عادت و چند روز بعد از عادت خون ببيند (به طورى كه در ميان زنها معمول است كه گاهى عادت را جلو يا عقب مى‌اندازند) و روى هم رفته از ده روز بيشتر نشود همه حيض است و اگر ده روز بيشتر شود، فقط خونى را كه در روزهاى عادت ديده حيض است و قبل و بعد از آن استحاضه مى‌باشد، همين طور اگر چند روز قبل از ايام عادت به اضافه تمام عادت را خون ببيند، يا فقط چند روز بعد از عادت به اضافه تمام ايام عادت را خون ببيند كه اگر از ده روز تجاوز نكند، همه‌اش حيض است و اگر تجاوز كند فقط ايام عادت حيض محسوب مى‌شود.

[مسأله 482 زنى كه عادت وقتيه و عدديه دارد]

مسأله 482 زنى كه عادت وقتيه و عدديه دارد اگر مقدارى از روزهاى عادت را با چند روز پيش از عادت (1) خون ببيند و روى هم از ده روز بيشتر نشود همه حيض است و اگر از ده روز بيشتر شود روزهايى كه در عادت خون ديده (2) با چند روز پيش از آن كه روى هم به مقدار عادت او شود حيض و روزهاى اول را استحاضه قرار مى‌دهد. (3) و اگر مقدارى از روزهاى عادت را با چند روز بعد از عادت (4) خون ببيند و روى هم از ده روز بيشتر نشود، همه حيض است و اگر بيشتر شود، بايد روزهايى كه در عادت خون ديده (5) با چند روز بعد از آن كه روى هم به مقدار عادت او شود حيض و بقيه را استحاضه قرار دهد. (6)

تمام اين مسأله و نيز تمام پنج سطرِ اولِ مسألۀ بعد، در رسالۀ مرحوم آيت اللّٰه اراكى به دليل غفلت! از چاپ ساقط شده است لذا نگارنده نظر ايشان را از آيت اللّٰه زاده اراكى دامت بركاته سؤال كردم؛ فرمودند: قسمتهايى كه ساقط شده است، موافق با امام است.

اين مسأله، در رسالۀ آيات عظام: زنجانى و مكارم نيست