غسل نمى‌كرد، اگر بعد از غسل بفهمد كه به اندازۀ غسل وقت نداشته غسل او باطل است.

مكارم: رجوع كنيد به ذيل مسأله 359.

خوئى: مسأله اگر از جهت ضيق وقت وظيفۀ مكلّف تيمّم بوده، ولى به خيال اين كه به اندازۀ غسل و نماز وقت دارد غسل كند در صورتى كه با خود غسل، قصد قربت كرده باشد، غسل او صحيح است بلكه اگر براى نماز غسل نموده باشد غسل او نيز صحيح است.

تبريزى، زنجانى: غسل او صحيح است (زنجانى: چه با خودِ غسل قصد قربت كرده باشد يا به قصد طهارت يا براى نماز غسل نموده باشد) .

سيستانى: هر چند براى انجام نماز غسل نموده باشد.

[مسأله 388 كسى كه جنب شده اگر شك كند غسل كرده يا نه]

مسأله 388 كسى كه جنب شده اگر شك كند (1) غسل كرده يا نه نمازهايى را كه خوانده (2) صحيح است، ولى براى نمازهاى بعد بايد غسل كند (3) .

اين مسأله در رسالۀ آيت اللّٰه بهجت نيست

(1) سيستانى، زنجانى: اگر بعد از خواندن نماز شك كند. .

(2) خوئى، تبريزى: چنانچه احتمال بدهد كه وقت شروع به نماز ملتفت بوده. .

(3) خوئى، تبريزى، سيستانى: و در صورتى كه بعد از نماز حدث اصغر از او صادر شده باشد لازم است وضو هم بگيرد و اگر وقت باقى است (سيستانى: بنا بر احتياط لازم) نمازى را كه خوانده اعاده نمايد.

زنجانى: بنا بر احتياط براى نمازهاى بعد بايد غسل كند و اگر پس از نماز حدث اصغر از او سر زده باشد لازم است براى نمازهاى بعد وضو هم بگيرد.

[مسأله 389 كسى كه چند غسل بر او واجب است]

مسأله 389 كسى كه چند غسل بر او واجب است مى‌تواند به نيّت همۀ آنها يك غسل به جا آورد (1) ، يا آنها را جدا جدا انجام دهد (2) .

(1) خوئى، سيستانى: و ظاهر ( تبريزى: و أظهر) اين است كه اگر يكى معيّن از آنها را قصد كند، از بقيه كفايت مى‌كند.

زنجانى: بلكه اگر يكى معين را نيت كند ظاهراً از ديگر غسلها كفايت مى‌كند پس اگر بخواهد غسلها را جدا جدا انجام دهد، غير از غسلِ اول، بقيه غسلها را به نيت رجاء انجام دهد.

(2) گلپايگانى، صافى، نورى: ولى اگر در بين آنها، غسل جنابت باشد و به قصد آن غسل كند غسلهاى ديگر ساقط مى‌شود.

مكارم: مسأله چند غسل واجب، يا واجب و مستحبّ را مى‌توان با يك نيّت انجام داد، يعنى يك غسل كند به نيّت جنابت و حيض و مسّ ميّت و غسل جمعه و مانند آن و از همه كفايت مى‌كند.

[مسأله 390 كسى كه جنب است]

مسأله 390 كسى كه جنب است اگر بر جايى از بدن او آيۀ قرآن يا اسم خداوند متعال نوشته شده باشد، حرام است دست به آن نوشته بگذارد و اگر بخواهد غسل كند بايد آب را طورى به بدن برساند كه دست او به نوشته نرسد.

اين مسأله، در رسالۀ آيات عظام: بهجت و مكارم نيست