مسأله اختصاصى

خوئى، زنجانى، تبريزى: مسأله 37

(3) سيستانى: مسألۀ 330 لازم نيست جبيره از جنس چيزهايى باشد كه نماز در او جايز است، بلكه اگر از حرير يا از اجزاءِ حيوانى كه خوردن گوشت آن جايز نيست بوده باشد مسح بر آن نيز جايز است (تبريزى: و لكن در صورت امكان، آن را براى نماز بردارد) .

[مسأله 331 اگر جبيره تمام اعضاى وضو را گرفته باشد]

مسأله 331 اگر جبيره تمام اعضاى وضو را گرفته باشد، بايد تيمّم بنمايد. (1)

اين مسأله، در رسالۀ آيات عظام: خوئى، فاضل و تبريزى نيست

(1) گلپايگانى، اراكى، صافى: بنا بر احتياط واجب بايد وضوى جبيره‌اى بگيرد و تيمّم هم بنمايد.

بهجت: بنا بر أظهر بايد تيمّم بنمايد ولى اگر تيمّم هم جبيره‌اى است، احتياط در جمع بين وضو و تيمّم است.

سيستانى، زنجانى، مكارم: رجوع كنيد به ذيل مسأله 330.

نورى: مسأله اگر جبيره تمام يا بيشتر اعضاى وضو را گرفته باشد نيز بايد وضوى جبيره‌اى بگيرد.

[مسأله 332 كسى كه در كف دست و انگشتها جبيره دارد]

مسأله 332 كسى كه در كف دست و انگشتها جبيره دارد و در موقع وضو دست تر روى آن كشيده است مى‌تواند (1) سر و پا را با همان رطوبت مسح كند (2) يا از جاهاى ديگر وضو رطوبت بگيرد (3) .

(1) [كلمۀ «مى‌تواند» در رساله آيات عظام: خوئى و سيستانى نيست]

(2) خوئى، سيستانى، بهجت: بقيه مسأله ذكر نشده.

فاضل: و مى‌تواند با ساير جاهاى ذراع مسح نمايد.

گلپايگانى، نورى، صافى، تبريزى، زنجانى: بايد سر و پاها را با همان رطوبت مسح كند. [پايان مسأله]

(3) مكارم: اگر كافى نباشد از جاهاى ديگر وضو رطوبت بگيرد.

[مسأله 333 اگر جبيره تمام پهناى روى پا را گرفته]

مسأله 333 اگر جبيره تمام پهناى روى پا را گرفته، ولى مقدارى از طرف انگشتان و مقدارى از طرف بالاى پا باز است، بايد جاهايى كه باز است روى پا را، و جايى كه جبيره است روى جبيره را مسح كند.

اين مسأله، در رسالۀ آيت اللّٰه مكارم نيست

[مسأله 334 اگر در صورت يا دستها چند جبيره باشد]

مسأله 334 اگر در صورت يا دستها چند جبيره باشد، بايد بين آنها را بشويد و اگر جبيره‌ها در سر يا روى پاها باشد (1) ، بايد بين آنها را مسح كند و در جاهايى كه جبيره است بايد به دستور جبيره عمل نمايد.

اين مسأله، در رسالۀ آيت اللّٰه مكارم نيست

(1) فاضل: اگر به اندازۀ مسح واجب باز باشد همان جا را مسح كند وگرنه. .

[مسأله 335 اگر جبيره بيشتر از معمول اطراف زخم را گرفته]

مسأله 335 اگر جبيره بيشتر از معمول اطراف زخم را گرفته و برداشتن آن ممكن نيست بايد به دستور جبيره عمل كند و بنا بر احتياط واجب (1) تيمم هم بنمايد و اگر برداشتن جبيره ممكن است بايد جبيره را بردارد، (2) پس اگر زخم در صورت و دستها است اطراف آن را بشويد، و اگر در سر يا روى پاها است اطراف آن را مسح كند و براى جاى زخم به دستور جبيره عمل نمايد.

(1) فاضل: بنا بر احتياط. .