فاضل: چنانچه كشيدن دست تر بر آن ضرر ندارد، احتياط آن است كه دست تر بر آن بكشد و اگر ضرر دارد بنا بر احتياط واجب پارچه پاكى روى آن بگذارد و دست تر را روى پارچه بكشد. .

گلپايگانى، صافى: اگر زخم يا دمل يا شكستگى در صورت و دستها است و روى آن باز است و آب ريختن روى آن ضرر دارد، چنانچه كشيدن دست تر بر آن ضرر ندارد (صافى: بنا بر احتياط) بايد دست تر بر آن بكشد. .

بهجت: اگر زخم يا دمل يا شكستگى در صورت و دستها باشد و روى آن باز بوده و آب ريختن به كمترين مقدار و شستن روى آن ضرر دارد، چنانچه كشيدن دست تر بر آن با آبى كه در دست هست ضرر ندارد ولى شستن صدق نمى‌كند، احتياط واجب آن است كه دست تر بر آن بكشد و بعد احتياطاً پارچه پاكى روى آن گذاشته و دست تر را روى پارچه هم بكشد به قصد وظيفه كه مسح يا غسل باشد. .

مكارم: چنانچه كشيدن دست تر بر آن ضرر ندارد، بايد دست تر بر خود آن نيز بكشد و اگر ضرر دارد مستحب است پارچه پاكى روى آن بگذارد و دست تر روى آن بكشد. [پايان مسأله]

(4) زنجانى: بايد پارچه پاكى و مانند آن روى زخم بگذارد و دست تر روى آن از بالا به پائين بكشد و اگر اين كار ممكن نيست تيمم نمايد و بنا بر احتياط مستحب وضو گرفته و به غير از محل زخم، ساير جاها را بشويد.

(5) اراكى، فاضل: و بنا بر احتياط واجب در فرض اخير تيمم هم بنمايد. [پايان مسأله]

(6) بهجت: بنا بر احتياط واجب. .

(7) گلپايگانى، صافى: گذاردن پارچه روى زخم و دست بر آن كشيدن لازم نيست، اگر چه بهتر است (صافى: و در شكستگى، احتياط واجب ضمّ تيمم است) .

(8) بهجت: اگر گذاشتن پارچه ممكن نيست، بايد اطراف زخم را بشويد و بنا بر احتياط مستحب تيمّم هم بنمايد.

[مسأله 326 اگر زخم يا دمل يا شكستگى در جلوى سر يا روى پاها است]

مسأله 326 اگر زخم يا دمل يا شكستگى در جلوى سر يا روى پاها است و روى آن باز است، چنانچه نتواند آن را مسح كند، (1) بايد (2) پارچۀ پاكى روى آن بگذارد و روى پارچه را با ترى آب وضو كه در دست مانده مسح كند (و بنا بر احتياط مستحبّ (3) تيمم هم بنمايد (4)) و اگر گذاشتن پارچه ممكن نباشد، بايد به جاى وضو تيمم كند و بهتر است يك وضو بدون مسح هم بگيرد (5) .

(1) خوئى، تبريزى، سيستانى: به اين معنى كه زخم مثلاً تمام محلّ مسح را گرفته باشد و يا اين كه از مسح جاهاى سالم نيز متمكّن نباشد در اين صورت لازم است تيمّم نمايد و بنا بر احتياط (سيستانى: بنا بر احتياط مستحب) وضو نيز گرفته و پارچۀ پاكى روى آن بگذارد و روى پارچه را با ترى آب وضو كه در دست مانده مسح كند. [پايان مسأله]

زنجانى: به اين معنى كه زخم مثلاً تمام محل مسح را گرفته باشد يا آن كه از مسح جاهاى سالم نيز متمكن نباشد در اين صورت بايد پارچه پاكى و مانند آن روى زخم انداخته و روى آن را با ترى آب وضو كه در دست مانده مسح كند و بنا بر احتياط مستحب تيمم نيز بنمايد، و اگر مسح جبيره‌اى ممكن نباشد لازم است تيمم نمايد و بنا بر احتياط مستحب قسمتهايى را كه مى‌تواند وضو نيز بدهد.