س 329: خواهشمنديم تكليف مؤمنين را در برخورد با فرقۀ گمراه بهائيت و آثار حضور پيروان آن در ميان جامعه اسلامى، بيان فرمائيد.
ج: همۀ مؤمنين بايد با حيلهها و مفاسد فرقۀ گمراه بهائيت مقابله نموده و از انحراف و پيوستن ديگران به آن جلوگيرى كنند.
[س 330 بعضى از پيروان فرقۀ گمراه بهائيت]
س 330: گاهى بعضى از پيروان فرقۀ گمراه بهائيت براى ما غذا يا چيز ديگرى مىآورند، آيا استفاده از آنها براى ما جايز است؟ ج: از هر گونه معاشرت با اين فرقۀ ضالّۀ مضلّه، اجتناب نماييد.
[س 331 بهائيان بسيارى در اينجا كنار ما زندگى مىكنند]
س 331: بهائيان بسيارى در اينجا كنار ما زندگى مىكنند كه رفت و آمد زيادى در خانههاى ما دارند. عدهاى مىگويند كه بهائىها نجس هستند و عدهاى هم آنها را پاك مىدانند. اين گروه از بهائىها اخلاق خوبى از خود آشكار مىكنند، آيا آنها نجس هستند يا پاك؟ ج: آنها نجس و دشمن دين و ايمانِ شما هستند، پس فرزندان عزيزم جداً از آنها بپرهيزيد.
[س 332 آيا صندلىهاى ماشين و قطارى كه مورد استفاده مشترك مسلمانان و كافران است]
س 332: آيا صندلىهاى ماشين و قطارى كه مورد استفاده مشترك مسلمانان و كافران است، با اين كه كفار در بعضى از مكانها بيشتر از مسلمانها هستند و حرارت هوا باعث ترشح عرق و حتى سرايت رطوبت مىشود، محكوم به طهارت است؟ ج: كافر اهل كتاب محكوم به طهارت است، و در هر صورت در مورد اشياء مورد استفادۀ مشترك كفار و مسلمين با عدم علم به نجاست، حكم به طهارت آنها مىشود.
[س 333: زندگى دانشجوئى در خارج مستلزم ارتباط و معاشرت با كفار است]
333: زندگى دانشجوئى در خارج مستلزم ارتباط و معاشرت با كفار است، در چنين موردى استفاده از مواد غذائى ساخت آنها مشروط بر اين كه مواد حرام مثل گوشت تذكيه نشده در آنها نباشد، ولى احتمال تماس دست مرطوب كافر با آنها داده شود، چه حكمى دارد؟ ج: مجرد احتمال تماس دست مرطوب كافر با مواد غذائى، براى وجوب اجتناب كافى نيست، بلكه تا يقين به تماس حاصل نشود، حكم به طهارت مىشود. كافر اگر از اهل كتاب باشد، نجس ذاتى نيست و تماس دست مرطوب او باعث نجاست نمىشود.
[س 334 اگر همۀ مخارج و هزينههاى فرد مسلمانى]
س 334: اگر همۀ مخارج و هزينههاى فرد مسلمانى كه در سايۀ حكومت اسلامى زندگى مىكند با كار براى شخص غير مسلمانى كه روابط صميمى با او دارد، تأمين شود، آيا جايز است با اين فرد مسلمان روابط محكم و خانوادگى برقرار كرد و گاهى از غذاى او استفاده نمود؟ ج: روابط مسلمانان با مسلمان مذكور اشكال ندارد. ولى اگر شخص مسلمان در اثر كار براى غير مسلمان و ارتباط با وى خوف انحراف عقيدتى خود را داشته باشد، واجب است كه اين كار را ترك كند. ديگران هم بايد او را نهى از منكر كنند.
[س 335 اهانت به بعضى از مقدسات دينى]
س 335: متأسفانه برادر همسرم به علل مختلف فاسد گرديده و از دين بطور كامل برگشته است، تا جائى كه به بعضى از مقدسات دينى اهانت مىكند. در حال حاضر بعد از گذشت چند سال از ارتداد او از اسلام، طى نامهاى اظهار كرده كه به اسلام ايمان دارد، ولى نه نماز مىخواند و نه روزه مىگيرد. رابطه پدر و مادرش و بقيۀ افراد خانواده با وى چگونه بايد باشد؟ آيا عنوان كافر بر او صدق مىكند؟ آيا بايد او را نجس محسوب كرد؟