ج: اگر اعتقاد داشته باشند كه امير المؤمنين على بن ابى طالب «عليه السلام» خدا است «تعالى اللّٰه عن ذلك علواً كبيراً» ، حكم آنها مانند غير مسلمانهايى است كه اهل كتاب نباشند، يعنى كافر و نجس مىباشند.
[س 318 فرقهاى وجود دارد كه خود را على اللهى مىنامند]
س 318: فرقهاى وجود دارد كه خود را «على اللهى» مىنامند و معتقدند كه حضرت على «عليه السلام» خدا نيست ولى كمتر از خدا هم نيست، اين گروه چه حكمى دارند؟ ج: اگر قائل به شريكى براى خداوند واحد منان متعال نباشند، حكم مشرك را نخواهند داشت.
[س 319 آن چه را كه از طرف شيعيان نذر مىشود]
س 319: آن چه را كه از طرف شيعيان دوازده امامى براى امام حسين «عليه السلام» يا اصحاب كساء «صلوات اللّٰه عليهم اجمعين» نذر مىشود، آيا جايز است به مراكزى كه محل اجتماع پيروان فرقۀ «علي اللهي» است داده شود، به نحوى كه باعث احياء اين مراكز گردد؟ ج: اعتقاد به خدا بودن مولى الموحدين عليه الصلاة و السلام عقيدۀ باطلى است و موجب مىشود كه كسى كه به آن اعتقاد دارد، از اسلام خارج گردد. كمك به ترويج اين عقيدۀ فاسد حرام است؛ بعلاوه مصرف مال نذرى در غير مورد نذر جايز نيست.
[س 320 حكم اسماعيليه]
س 320: در اطراف منطقۀ ما و بعضى نواحى ديگر فرقهاى وجود دارد كه خود را اسماعيليه مىنامند و اعتقاد به امامت شش امام دارند، ولى به هيچ يك از واجبات دينى و هم چنين به ولايت فقيه معتقد نيستند. لذا اميدواريم جناب عالى روشن فرمائيد كه پيروان اين فرقه نجس هستند يا پاك؟ ج: مجرد عدم اعتقاد آنان به شش امام ديگر از ائمه معصومين عليهم السلام و يا عدم اعتقادشان به واجبات دينى و احكام شرعى تا زمانى كه به انكار اصل دين يا نبوت خاتم الانبياء «عليه و آله الصلاة و السلام» منجر نشود، موجب كفر و نجاست نمىشود، مگر اين كه از آنها دشنام و اهانت به يكى از امامان معصوم «عليهم السلام» صادر شود.
[س 321 حكم كفار بودايى]
س 321: در منطقۀ محل تحصيل و سكونت ما اكثريت مطلق مردم كفار بودايى هستند. اگر دانشجويى، خانهاى را از آنها اجاره نمايد، آن خانه از نظر طهارت و نجاست چه حكمى دارد؟ آيا شستن و تطهير منزل ضرورت دارد؟ قابل ذكر است كه بسيارى از خانههاى اين منطقه از چوب ساخته شده و قابل شستن نيست. هتلها و اثاثيه و لوازم موجود در آنها چه حكمى دارند؟ ج: تا يقين به تماس اشياء مورد استفاده شما با دست و بدن مرطوب كافر غير كتابى حاصل نشده، حكم به نجاست نمىشود. در صورت يقين به نجاست هم آب كشيدن در و ديوار منازل و هتلها و اثاثيه و لوازم موجود در آن واجب نيست. آن چه واجب است تطهير اشياء نجسى است كه براى خوردن و آشاميدن و نماز خواندن مورد استفاده قرار مىگيرند.
[س 322 حكم صابئه]
س 322: تعداد زيادى از مردم در خوزستان زندگى مىكنند كه خود را «صابئه» مىنامند و ادعاى پيروى از پيامبر خدا حضرت يحيى «عليه السلام» را دارند و مىگويند كتاب او نزد ما موجود است. نزد علماى اديان ثابت شده كه آنها همان صابئون هستند كه در قرآن آمده است. لطفاً بيان فرمائيد كه اين گروه از اهل كتاب هستند يا خير؟ ج: گروه مذكور در حكم اهل كتاب هستند.