اى مؤمنان! هركس ظلم و ستمى را مشاهده كند و يا كار زشتى كه مردم را به سوى آن مى‌خوانند، اگر تنها به قلبش آن را انكار كند، سلامت را اختيار كرده است و گناهى بر او نيست (به شرط اين كه بيشتر از آن نتواند) و آن كس كه با زبان و بيان به مبارزه برخيزد، پاداش الهى خواهد داشت و مقامش برتر از گروه نخست است و آن كس كه با شمشير براى بزرگداشت نام خدا و سرنگونى ظالمان به مبارزه برخيزد او به راه هدايت راه يافته و بر جاده حقيقى گام گذارده و نور يقين در قلبش تابيده است.

374- در سخن ديگرى از آن حضرت كه در همين معناست چنين آمده:

گروهى از مردم با دست و زبان و قلب به مبارزه با منكرات بر مى‌خيزند، آنها تمام خصلتهاى نيك را بطور كامل در خود جمع كرده‌اند، گروهى ديگر تنها با زبان و قلب به مبارزه بر مى‌خيزند امّا با دست نه؛ اينها به دو خصلت نيك، تمسّك جسته‌اند و يكى را از دست داده‌اند، گروهى ديگر تنها با قلبشان مبارزه مى‌كنند و امّا مبارزه با دست و زبان را ترك كرده‌اند، اين گروه بهترين خصلتها را از اين سه، ترك گفته و تنها يكى را گرفته‌اند و گروهى ديگر، نه با زبان و نه قلب و نه با دست با منكرات مبارزه نمى‌كنند، اينها در حقيقت مردگان زنده نمايند.

(بدانيد) تمام اعمال نيك و حتّى جهاد در راه خدا در برابر امر به معروف و نهى از منكر همچون قطره‌اى است در مقابل يك درياى پهناور، (بدانيد) امر به معروف و نهى از منكر نه مرگ كسى را نزديك مى‌كنند و نه از روزى كسى مى‌كاهند و امّا از همه اينها مهمتر سخنى است كه براى دفاع از عدالت در برابر پيشواى ستمگرى گفته مى‌شود.

375- ابو جحيفه مى‌گويد: از اميرمؤمنان عليه السلام شنيدم مى‌فرمود:

نخستين چيزى كه از جهاد از شما مى‌گيرند جهاد با دست است، سپس با زبان و بعد با دل، آن كس كه حتّى با قلبش به طرفدارى با نيكيها و مبارزه با منكرات برنخيزد، قلبش واژگونه مى‌شود بالاى آن پايين و پايين آن بالا (يعنى حسّ تشخيص نيك و بد را از دست مى‌دهد و آنها را وارونه تشخيص خواهد داد چون چنين عادت كرده است.)

376- حق، سنگين امّا گواراست، و باطل سبك امّا بلاخيز و مرگ آور.

377- براى بهترين افراد اين امّت نبايد از عذاب الهى ايمن باشيد، چرا كه خداوند مى‌فرمايد: «از مجازات الهى هيچ كس جز زيانكاران احساس امنيّت نمى‌كنند» [1] و براى بدترين اين امّت نبايد از رحمت خداوند مأيوس گرديد زيرا خداوند مى‌فرمايد: «از رحمت خداوند جز كافران مأيوس نمى‌شوند». [2]

[1]. سوره اعراف، آيه 90.

[2]. سوره يوسف، آيه 88.