365- فكر، آيينه شفّاف و درخشنده‌اى است و حوادث عبرت‌انگيز، بيم دهنده و اندرزگو است و براى تأديب خويشتن همين بس كه از آنچه براى ديگران نمى‌پسندى بپرهيزى.

366- علم از عمل جدا نيست و هركس براستى عالم باشد عمل مى‌كند، چرا كه علم عمل را بانك مى‌زند و به سوى خود مى‌خواند، اگر اجابت كرد مى‌ماند و الّا كوچ مى‌كند.

367- اى مردم! كالاى دنيا همچون گياهان خشكيده وبا خيز است؛ از چنين چراگاهى دورى گزينيد؛ دل كندن از آن لذّتبخش‌تر است تا دلبستن و اعتماد بر آن و استفاده از آن به مقدار لازم بهتر است از جمع و انباشتن آن. آن كس كه فراوان از آن گرد آورد، محكوم به فقر و نيازمندى گردد؛ و هر كس از آن بى نيازى گزيد، به آسايش و راحتيش كمك شده است.

كسى كه زيور و زينتهاى دنيا به چشمش شگفت‌انگيز آيد، نابينايى قلب به دنبال خواهد داشت. و آن كس كه عشق آن به دل گرفت، درونش پر از غم و اندوه شد و اين اندوهها همچنان در قلبش در حركت خواهند بود، اندوهى پيوسته و غمى حزن آفرين، تا آن‌جا كه نفسش پايان گيرد، به گوشه‌اى افتاده رگهاى حياتش قطع گردد، نابوديش در پيشگاه خداوند بى اهميّت و افكندنش به قبر بر دوستانش آسان باشد.

ولى انسان مؤمن به دنيا با چشم عبرت مى‌نگرد، از لذايذ آن به مقدار ضرورت بهره مى‌گيرد و آهنگ دلرباى آن را با گوش بغض و دشمنى مى‌شنود. هرگاه گفته شود فلانى توانگر شد مى‌گويد: بى خير و بى نوا گرديد، اگر از فكر بقا خوشحال شود، از انديشه فنا محزون مى‌گردد.

اين حال دنياى آنان است و هنوز روزى كه در آن متحيّر و سرگردان خواهند بود، فرا نرسيده است.

368- خداوند سبحان ثواب را بر اطاعتش و كيفر و عقاب را بر معصيتش مقرّر داشته، تا بندگانش را از نقمت و خشمش باز دارد و آنها را به سوى بهشتش سوق دهد.

369- بر مردم روزگارى خواهد آمد كه در بين آنان از قرآن جز خطوطش و از اسلام جز نامش باقى نماند. مساجدشان در آن زمان از جهت بنا و ساختمان آباد، امّا از جهت هدايت خراب، ساكنان و آباد كنندگان آن بدترين مردم روى زمينند، فتنه و فساد از آنان بر مى‌خيزد و خطاها در آنها لانه مى‌كند. آن كس كه از فتنه ها كناره‌گيرى كرده او را به آن باز مى‌گردانند و هركسى كه از آنجا مانده، به سوى آن سوقش مى‌دهند.

خداوند سبحان مى‌فرمايد: به ذاتم سوگند! بر آنان فتنه‌اى برانگيزم كه عاقل و بردبار در آن حيران ماند، و هم اكنون اين كار انجام شده، و ما از خداوند خواستاريم كه از لغزش غفلتهاى ما در گذرد.