349- هركس به عيب خود بنگرد او را از عيبجويى ديگران باز مى‌دارد و هركس به آنچه خدا روزيش داده راضى شود، بر آنچه از دست داده، اندوهناك نشود و آن كس كه تيغ ستم بركشد با آن كشته مى‌شود و كسى كه بى مقدمه به سراغ كارهاى سخت برود هلاك مى‌گردد و هركس خود را در گردابهاى خطرناك بيفكند غرق مى‌شود و هركس در موارد سوءظن گام بگذارد متّهم مى‌گردد.

و آن كس كه زياد سخن مى‌گويد زياد اشتباه مى‌كند و آن كس كه زياد اشتباه كند حيايش كم مى‌شود و كسى كه حيايش كم شد پارساييش نقصان مى‌گيرد و كسى كه پارساييش نقصان گيرد قلبش مى‌ميرد و كسى كه قلبش بميرد، داخل دوزخ مى‌شود.

و آن كس كه به عيوب مردم بنگرد و آن را بد شمرد، ولى براى خويش آن را خوب بداند، احمق واقعى است و قناعت سرمايه‌اى است فناناپذير و كسى كه فراوان ياد مرگ كند، به اندكى از دنيا راضى مى‌شود و هركس بداند گفتارش جزء اعمال او محسوب مى‌شود، سخن كم مى‌گويد مگر در آن‌جا كه مربوط به اوست.

350- مردان ستمگر سه نشانه دارند: با نافرمانى به مافوق خود ستم مى‌كنندو با قهر و غلبه به زير دستان خويش ظلم روا مى‌دارند و پشتيبان ستمگرانند.

351- چون سختيها به آخرين درجه شدّت برسد، فرج نزديك است و در آن هنگام كه حلقه هاى بلا تنگ شود، نوبت راحتى و آسايش فرا مى‌رسد.

352- امام عليه السلام به يكى از يارانش فرمود:

اكثر وقت خود را به خانواده و فرزندان (و تأمين زندگى آنها) اختصاص مده، زيرا آنها اگر از دوستان خدا باشند، خداوند دوستان خود را رها نمى‌سازد و اگر از دشمنان خدا هستند، چرا تمام همّ خويش را صرف دشمنان خدا مى‌كنى؟

353- بزرگترين عيب آن است كه آنچه خود داراى آن هستى بر ديگران عيب بشمارى.

354- در حضور امام عليه السلام كسى به ديگرى با اين عبارت تبريك نوزاد گفت: «قدم اين نوزاد قهرمان و يكّه سوار مبارك باد» امام فرمود:

اين گونه مگو! لكن بگو: شكر بخشنده را بگذار و بخشوده شده بر تو مبارك باد، اميدوارم بزرگ شود و از نيكوكاريش بهره‌گيرى.

355- يكى از كارگزاران حكومت امام خانه مهمّى ساخت به او فرمود:

سكّه‌هاى طلا و نقره سر و كلّه خود را نشان داده‌اند اين ساختمان مى‌گويد تو مردى ثروتمند و غنى هستى.