و موجب عمران سرزمينهاى تو و زينت حكومت و رياست تو خواهد بود و از تو بخوبى ستايش مى‌كنند و در گسترش عدالت از ناحيه تو با خرسندى سخن مى‌گويند، و تو نيز خود در اين ميان مسرور و شادمان خواهى بود. بعلاوه تو مى‌دانى با تقويت آنها از طريق توسعه ذخيره‌اى كه برايشان نهاده‌اى اعتماد كنى، و نيز مى‌توانى با اين عمل كه آنها را به عدالت و مهربانى عادت داده‌اى، به آنان مطمئن باشى؛ چرا كه گاهى براى تو گرفتاريهايى پيش مى‌آيد كه بايد بر آنها تكيه كنى، و در اين حال آنها با طيب خاطر، پذيرا خواهند شد و عمران و آبادى تحمّل همه اينها را دارد و امّا ويرانى زمين تنها به اين علّت است كه كشاورزان و صاحبان زمين فقير مى‌شوند و بيچارگى و فقر آنها به خاطر آن است كه زمامداران به جمع اموال مى‌پردازند و نسبت به بقاى حكومتشان بدگمانند و از تاريخ زمامداران گذشته عبرت نمى‌گيرند.

سپس در وضع منشيان و كارمندانت دقّت كن و كارهايت را به بهترين آنها بسپار و نامه هاى سرّى و نقشه ها و طرحهاى مخفى خود را در اختيار كسى بگذار كه داراى اساسى‌ترين اصول اخلاقى باشد! از كسانى كه موقعيّت و مقام، آنها را مست و مغرور نسازد كه در حضور بزرگان و سران مردم، نسبت به تو مخالفت و گستاخى كنند و در اثر غفلت، در رساندن نامه هاى كارمندانت، به تو و گرفتن جوابهاى صحيحش از تو، كوتاهى ننمايند، خواه در امورى باشد كه از طرف تو دريافت مى‌دارند و يا از سوى تو مى‌بخشند، بايد قراردادهايى كه براى تو تنظيم مى‌كنند سست و آسيب‌پذير نباشد و هرگاه قراردادى به زيان تو باشد از يافتن راه حل عاجز نمانند، و نسبت به ارزش و منزلت خويش، در كارها ناآگاه و بى‌اطّلاع نباشند كه شخص ناآگاه، از منزلت خويش، از ارزش و مقام ديگرى ناآگاهتر خواهد بود.

سپس در انتخاب اين منشيان هرگز به فراست و خوش‌بينى و خوش گمانى خود تكيه مكن، چرا كه مردان زرنگ، طريقه جلب نظر و خوش‌بينى زمامداران را با ظاهر سازى و تظاهر به خوش خدمتى خوب مى‌دانند، در حالى كه در ماوراى اين ظاهر جالب هيچ گونه امانت دارى و خيرخواهى وجود ندارد. بلكه آنها را از طريق پستهايى كه براى حكومتهاى صالح پيش از تو داشته‌اند بيازماى.

بنابراين بر كسانى اعتماد كن كه در ميان مردم خوش سابقه‌تر و در امانتدارى معروفترند و اين خود دليل آن است كه تو براى خدا و كسانى كه والى بر آنان هستى خير خواه مى‌باشى، بايد براى هر نوعى از كارها يك رئيس انتخاب كنى! رئيسى كه كارهاى مهم، وى را مغلوب و درمانده نسازد و كثرت كارها او را پريشان و خسته نكند و به خوبى بايد بدانى هر عيبى در منشيان تو يافت شود- كه تو از آن بى خبر باشى- شخصاً مسؤول آن خواهى بود! ...