خطبه 23

كه در آن فقرا را به زهد و ثروتمندان را به محبّت سفارش مى‌كند

مواهب الهى متناسب با استعدادهاست‌

مواهب الهى همچون قطره هاى باران از آسمان به زمين مى‌بارد و به هر كس سهمى زياد يا كم مى‌رسد، بنابراين هنگامى كه يكى از شما براى برادر خود برترى در مال و همسر و فرزند ببيند نبايد موجب فتنه گردد، (و بر او حسد و رشك برد) زيرا مسلمان تا وقتى كه دست به عمل پستى نزده كه از آشكار شدنش شرمنده باشد، و مردم پست آن را وسيله هتك حرمتش قرار دهند، به مسابقه دهنده ماهرى مى‌ماند كه منتظر است در همان دور اوّل ببرد و ضررى نبيند، همچنين مسلمانى كه از خيانت به دور باشد، انتظار دارد يكى از دو خوبى نصيبش گردد: يا عمر او پايان يافته و دعوت الهى فرا رسد، و آنچه خداوند در آخرت برايش مهيّا كرده بهتر است، و يا خداوند او را روزى دهد و صاحب همسر و فرزند و ثروت گردد، در عين اين‌كه دين و شخصيّت خود را نگاهداشته است.

(امّا بدانيد) ثروت و فرزندان كِشته‌هاى اين جهانند، و عمل صالح و نيك، زراعت آخرت است و گاهى خداوند اين دو را به افرادى مى‌بخشد.

پس از آنچه خداوند اعلام خطر كرده است، بر حذر باشيد ...

و از خداوند بترسيد به طورى كه به گناهى كه نياز به عذرخواهى دارد آلوده نشويد، و در كارها ريا و تظاهر و خودنمايى به خرج ندهيد، چون هر كس كارى براى غير خدا انجام دهد، خداوند او را به همان كس وا مى‌گذارد!

از خدا مى‌خواهم كه درجات شهيدان، و زندگى سعادتمندان؛ و همنشينى پيامبران را به ما عنايت كند!

هيچ كس از بستگانش بى نياز نيست‌

اى مردم! انسان هر اندازه كه ثروتمند باشد از بستگان و اقوام خود بى‌نياز نيست كه از وى با زبان و دست دفاع كنند، خويشاوندان بزرگترين گروهى هستند كه از انسان پشتيبانى مى‌كنند، و پراكندگى و ناراحتى او را از بين مى‌برند،