آگاه باش! دانشى كه نفع نبخشد در آن خيرى نيست و دانشى كه سزاوار فراگرفتن نيست سود نمى‌بخشد.

پسرم! هنگامى كه يافتم به سن پيرى رسيده‌ام و ديدم قوايم به سستى مى‌گرايد، به اين وصيّت مبادرت ورزيدم، و فرازهايى از آن را به تو گفتم، مبادا اجلم فرا رسد در حالى كه آنچه را در درون داشته‌ام برايت بيان نكرده باشم و (لازم ديدم) پيش از آن كه در رأيم نقصانى ايجاد شود همچنان كه در جسمم به وجود آمده، يا پيش از آن‌كه هوا و هوس و فتنه هاى دنيا بر تو هجوم آورد و همچون مركبى سركش گردى، اين سخنان را با تو بگويم، چرا كه قلب جوان همچون زمين خالى است، هر بذرى در آن پاشيده شود مى‌پذيرد. بنابراين من در تعليم و ادب تو پيش از آن كه قلبت سخت شود و عقل و فكرت به امور ديگر مشغول گردد مبادرت ورزيدم، تا با تصميم جدّى به استقبال امورى بشتابى كه انديشمندان و اهل تجربه، زحمت دريافتن و آزمون آن را كشيده‌اند و تو را از تلاش بيشتر و تجربه مجدّد بى نياز ساخته‌اند، بنابراين آنچه از تجربيّات آنها نصيب ما شده، نصيب تو هم خواهد بود، بلكه شايد پاره‌اى از آنچه بر ما مخفى مانده (با گذشت زمان) بر تو روشن گردد.

پسرم! درست است كه من به اندازه همه كسانى كه پيش از من مى‌زيسته‌اند عمر نكرده‌ام، امّا در كردار آنها نظر افكنده‌ام ...

و در اخبارشان تفكّر نمودم و در آثار آنها به سير و سياحت پرداختم تا بدانجا كه همانند يكى از آنها شدم؛ بلكه گويا در اثر آنچه از تاريخ آنان به من رسيده با همه آنها از اوّل تا آخر بوده‌ام. در نتيجه من قسمت زلال و مصفّاى زندگى آنان را از بخش كدر و تاريك باز شناختم و سود و زيانش را دانستم، از ميان تمام آنها قسمتهاى مهم و برگزيده را برايت خلاصه كردم و از بين همه آنها زيبايش را برايت انتخاب نمودم و مجهولات آن را از تو دور داشتم. لذا همان‌گونه كه يك پدر مهربان بهترين نيكيها را براى فرزندش مى‌خواهد من نيز صلاح ديدم كه تو را بدين صورت تربيت كنم. و همّت خود را بر آن گماشتم، زيرا تو در آغاز عمر قرار دارى و روزگارت رو به جلو مى‌رود، داراى نيّتى سالم و روحى با صفا هستى.

(چنين ديدم) كه در آغاز كتاب خدا را همراه تفسيرش و قوانين اسلام و احكامش و حلال و حرام آن را به تو تعليم دهم، و اين همه توجّه را به تو كردم و غير تو را برنگزيدم آن‌گاه از اين ترسيدم كه آنچه بر مردم در اثر پيروى هوا و هوس و عقايد باطل مشتبه شده و در آن اختلاف نموده‌اند، بر تو نيز مشتبه گردد، به همين دليل روشن ساختن اين قسمت هرچند خوشايند تو نباشد، پيش من محبوبتر از آن است كه تو را تسليم امرى سازم كه از هلاكتت ايمن نباشم‌