نصيحت به تقوا

اى بندگان خدا! شما را به تقوا و اطاعت خداوند توصيه مى‌كنم كه موجب رستگارى فردا و نجات ابدى است.

(خداوند بزرگ) انذار كرده و به شدّت ابلاغ فرموده و به آخرين حد ترغيب و تشويق نموده و دنيا و ناپايدارى آن و زوال و انتقالش را براى شما توصيف كرده، پس از اين زرق و برقهايى كه براى شما اعجاب‌انگيز است به خاطر كوتاهى دورانش چشم بپوشيد! دنيا نزديكترين منزل به خشم خدا و دورترين آن از رضا و خشنودى اوست، پس اى بندگان خدا، خود را همواره سرگرم آن نسازيد، زيرا از فراق و دگرگونى حالات آن باخبريد، لذا همچون دوستى مهربان، ناصح و كوشا كه براى نجات رفيقش تلاش مى‌كند، خويشتن را از «دنيا پرستى» بر حذر داريد! و از آنچه در ميدانهاى نابودى قرون پيشين ديده‌ايد عبرت گيريد! از همانها كه پيوندهاى اعضايشان گسسته، چشم و گوشهاى آنها نابود، شرافتمندى و عزّتشان از ميان رفته و نعمتها و سرورشان منقطع گرديده است؛ همانها كه به جاى قرب فرزندان به فراق آنها مبتلا شدند و به جاى همدمى همسران مفارقتشان را گزيدند، اكنون نه بر يكديگر تفاخر مى‌كنند و نه توليد نسل مى‌نمايند، نه يكديگر را ديدار و نه با هم سخن مى‌گويند، پس اى بندگان خدا! بر حذر باشيد همچون كسى كه بر نفس خود پيروز و بر شهوتش غالب و حاكم و با چشم عقلش مى‌نگرد، زيرا امر (دنيا و آخرت) واضح، نشانه‌هاى اين راه پا بر جا، طريق صاف و آشكار و راه مستقيم است.

خطبه 162

در پاسخ بعضى از يارانش از طايفه بنى اسد كه از آن حضرت پرسيد: چگونه شما را از اين مقامى كه سزاوارتر بوديد بركنار نمودند؟ امام عليه السلام در پاسخ فرمود:

اى برادر اسدى! تو مردى مضطرب و دستپاچه‌اى، بى موقع پرسش مى‌كنى! امّا در عين حال احترام خويشاوندى و بستگى برقرار و حقّ پرسش محترم است، اكنون كه مى‌خواهى بدانى، بدان.

امّا استبداد (خلفا) در برابر ما نسبت به مقام خلافت با اين كه ما از نظر نسب بالاتر و از جهت ارتباط با پيغمبر صلى الله عليه و آله پيوندمان محكمتر مى‌باشد، بدين جهت بود كه عدّه‌اى بر اين مقام بخل ورزيده (و با نداشتن شايستگى آن را تصاحب نمودند) و گروهى ديگر (خود ما) با سخاوت از آن صرف نظر كردند، حاكم و داور خداوند است و بازگشت در قيامت به سوى او.