ستمكاران، آن را طبق پيمانها از يكديگر به ارث مى‌برند، نخستين آنان رهبر آخرين و آخرينشان پيرو نخستين است.

اينان در به دست آوردن دنياى پست بر هم سبقت مى‌جويند و همچون سگان به جان مردگان بدبو مى‌افتند، طولى نمى‌كشد كه تابع از متبوع و رهبر از پيرو بيزارى مى‌جويد، اينها با بغض و كينه از هم جدا مى‌شوند و به هنگام ملاقات يكديگر را لعن و نفرين مى‌كنند.

سپس فتنه‌اى اضطراب آور، شكننده و نابود كننده، آغاز خواهد شد (در اين موقع) قلبهايى پس از استوارى مى‌لغزند و مردانى پس از درستى و سلامت گمراه مى‌گردند، افكار به هنگام هجوم اين فتنه پراكنده و عقايد پس از آشكار شدنش مشتبه مى‌شوند. آن كسى كه به مقابله‌اش برخيزد پشتش را مى‌شكند و كسى كه درفرو نشاندنش تلاش كند وى را در هم مى‌كوبد. در اين ميان فتنه جويان همچون گور خران يكديگر را گاز مى‌گيرند و رشته‌هاى سعادت و آيين واقعى كه محكم شده لرزان مى‌گردد و چهره واقعى امر ناپيدا مى‌ماند. حكمت و دانش فروكش مى‌كند، ستمگران به سخن مى‌آيند (و زمام را به دست مى‌گيرند)، باديه نشينان را با پيش درآمدش درهم كوبد و با سينه و سخت‌ترين نيرويش آنها را له مى‌سازد، تنهايان و پيادگان در غبار آن گم مى‌شوند و سواران در ميان راهش نابود گردند، با تلخى و سر سختى وارد شود و خونهاى تازه و خالص را مى‌دوشد! نشانه‌هاى دين را خراب مى‌كند و يقين را از بين مى‌برد؛ افراد زيرك و عاقل از آن بگريزند و افراد پليد در تدبير آن بكوشند، آن فتنه بسيار پر رعد و برق است و پر مشقت، در آن پيوند خويشاوندى قطع گردد و از اسلام جدايى حاصل شود. آنچنان شديد است كه تندرستانش بيمار و كوچ كنندگانش مقيمند!

قسمت ديگرى از اين خطبه است‌

در ميان آنها كشته‌اى هست كه خونش به هدر رفته و افراد ترسانى كه طالب امانند، با سوگندها آنها را فريب مى‌دهند و با تظاهر به ايمان آنها را گول مى‌زنند؛ سعى كنيد شما پرچم فتنه‌ها و نشانه بدعتها نباشيد، آنچه را كه پيوند جماعت بر آن گره خورده و اركان اطاعت بر آن بنا شده رها مسازيد، مظلوم بر خداوند وارد شويد بهتر از آن است كه ظالم بر او وارد شويد (نه تن به ستم بدهيد و نه ستم كنيد و اگر ناچار شويد ستم بكشيد بهتر از آن است كه ستم كنيد) از گام نهادن به راههاى شيطان و سرزمينهاى ستم بپرهيزيد و لقمه حرام وارد شكم خويش نسازيد، زيرا شما زير نظر كسى هستيد كه گناه را بر شما تحريم و راههاى طاعت را براى شما آسان ساخته است.