چه شده شما را عبادت كنندگانى بى صلاح و تجّارى بى سود، بيدارانى در خواب، حاضرانى غائب، نگاه‌كنندگانى نابينا!، شنوندگانى كر! و سخن گويانى گنگ مشاهده مى‌كنم؟!

پرچم گمراهى در جايگاه خود نصب گرديده و گروههاى طرفدار آن در همه جا پراكنده شده‌اند، آنها شما را با پيمانه هاى گمراهى پيمانه مى‌كنند و بادست خويش شاخ و برگ شما را فرو مى‌ريزند؟ رهبر اين گروه از ملّت اسلام خارج و بر پايه ضلالت و گمراهى ايستاده است.

آن‌گاه كه بر شما چيره شوند، جز تعداد كمى از شما همچون ته مانده ديگ، باقى نخواهد ماند و يا همانند بقايايى كه از خوردن غذا در اطراف ظرف چسبيده است. همچون پوستهاى چرمى شمارا به هم پيچيده و تحت فشار قرار مى‌دهند و همچون خرمن شما را مى‌كوبند!، همچون پرنده‌اى كه دانه هاى درشت را از لاغر جدا مى‌كند، اين گمراهان، مؤمنان را از بين شما جدا مى سازند (و نابود مى‌كنند).

آخر اين روشهاى گمراه كننده شما رابه كجا مى‌كشد؟، تاريكى ها و ظلمتها تا كى شما را متحيّر مى‌سازد؟، دروغپردازيها تا كى شما را مى‌فريبد؟، از كجا در شما نفوذ مى‌كنند و چگونه شما را اغفال مى‌نمايند؟

براى هر سرآمدى نوشته‌اى است و براى هر غيبتى بازگشتى؛ به سخن مرد خدا و ربّانى خويش گوش فرادهيد! دلهاى خود را در پيشگاه او حاضر سازيد و هنگامى كه (به خاطر احساس خطر) فرياد مى‌كشد بيدار شويد! فرمانده شما صادقانه سخن مى‌گويد، افكار خود را جمع و محتويّات ذهن خويش را (براى نجات شما آماده ساخته است) حقايق را براى شما به خوبى شكافته، همانند مهره هايى كه براى شناسايى درونشان، آنها را مى شكافند و حقيقت را از باطل همچون شيره درختى كه از بدنه آن جدا مى‌كنند براى شما جدا ساخته است.

در اين هنگام است كه باطل موضع گرفته و جهالت بر مركبهاى خويش سوار گرديده، طاغوت عظمت يافته و داعيان حق به كمى گراييده‌اند، روزگار بسان درنده خطرناكى حمله ور شده و پس از مدّتها سكوت، باطل ناله سرداده، مردم در شكستن قوانين خدا دست به دست هم داده‌اند و در فاصله گرفتن از دين متّحد شده‌اند، براى دروغ گفتن پيمان دوستى بسته، در راستى دشمنى ورزيده‌اند، در آن هنگام فرزندان به جاى دوستى با پدران دشمنى مى‌كنند و باران گرمى مى‌افزايد؛ لئيمان همه جا را پر مى‌كنند و نيكان بزرگوار كمياب مى شوند، مردم آن زمان همچون گرگان و رؤساى آنها درندگان، طبقه متوسّط، طعمه و مستمندان مردگان خواهند بود؛ راستى از بين آنان رخت برمى بندد و دروغ فراوان مى‌شود؛ با زبان اظهار دوستى مى‌كنند و با دل دشمنى؛ مردم به گناه افتخار مى‌كنند و از پاكدامنى در شگفتى فرو مى‌روند و اسلام را همچون پوستينى وارونه مى‌پوشند!.