خطبه 108

كه از وقايع و حوادث مهمّ آينده پيشگويى مى‌كند

خداوند بزرگ‌

ستايش مخصوص خداوندى است كه با آفرينش خود بر انسانها تجلّى كرده و با حجّت و دليل، وجود خويش را بر قلبشان آشكار ساخته است. مخلوقات را بدون نياز به فكر و انديشه آفريد. چه اين كه انديشه مخصوص كسانى است كه داراى روح و ضمير باطن باشند و او چنين نيست. علم و دانشش اعماق پرده‌هاى غيب را شكافته و به عقايد پيچيده و پنهان احاطه كرده است.

و قسمتى از اين خطبه در وصف پيامبر

وى را از شجره پيامبران، از سرچشمه نور، از مقامى رفيع و بلند از سرزمين «بطحاء»، از چراغهاى بر افروخته در تاريكى و از چشمه هاى حكمت برگزيد.

فتنه بنى‌اميّه‌

او طبيبى است سيّار كه با طبّ خويش همواره به گردش مى‌پردازد، مرهمهايش را به خوبى آماده ساخته، حتّى براى مواقع اضطرار و داغ كردن محلّ زخمها ابزارش را گداخته است تا در آن‌جا كه مورد نياز است، قرار دهد براى قلبهاى نابينا، گوشهاى كر و زبانهاى گنگ، با داروى خود در جستجوى بيماران فراموش شده و سرگردان است!

با فروغ حكمت، عقل و خرد خويش را روشن نساخته و با آتش افروز دانشهاى روشنگر فكر خود را شعله‌ور ننموده‌اند، آنها در اين قسمت همچون چهارپايان صحرايى و سنگهاى سخت و نفوذ ناپذيرند.

حقايق براى آنها كه اهل بصيرتند، آشكار است و راه حق براى پويندگان آن هويدا و رستاخيز نقاب را از چهره خويش بر كنار زده و نشانه هاى حقيقت براى زيركان و آنان كه در جستجوى حقّند، ظاهر شده است.

چرا شما را پيكرهايى بى‌روح و روحهايى بى پيكر مى‌بينم؟