خطبه 61

بعد از من با خوارج نبرد مكنيد (و تنها توجّه شما به از ميان بردن حكومت بنى‌اميّه باشد) زيرا كسى كه در جستجوى حق بوده و خطا كرده مانند كسى نيست كه طالب باطل بوده و آن را يافته است!

شريف رضى رحمه الله مى‌گويد: منظور امام از جمله «كسى كه طالب باطل بوده و آن را يافته» معاويه و ياران او مى‌باشد.

خطبه 62

در آن هنگام كه وى را تهديد به قتل و ترور كردند.

پروردگار براى من سپر محكمى قرار داده كه مرا از حوادث حفظ مى‌كند و هنگامى كه روز اجل من فرا رسد از من دور مى‌شود و مرا تسليم حوادث مى‌نمايد، در آن روز نه تير خطا مى‌كند و نه زخم بهبودى مى‌يابد (امّا امروز وحشتى ندارم).

خطبه 63

كه از فتنه و فريب دنيا برحذر مى‌دارد

جهان منزلگاهى است كه جز در خودش (و به وسيله بهره بردارى صحيح از آن) سالم نتوان ماند، و با كارهايى كه مخصوص دنياست از آن نجات نتوان يافت، مردم به وسيله دنيا آزمايش مى‌شوند، بنابراين هر چيز از دنيا را به خاطر دنيا به دست آورند از كفشان مى‌رود، و حساب آن را بايد پس بدهند و امّا آنچه را كه از دنيا براى غير اين جهان تهيّه كرده‌اند به آن خواهند رسيد و با آن خواهند بود، دنيا در نظر خردمندان همچون سايه‌اى كه هنوز گسترده نشده، كوتاه مى‌گردد، و هنوز فزونى نيافته نقصان مى‌پذيرد.