و اگر طول عمر انسان را در كره زمين دو ميليون و پانصد هزار سال بدانيم! كه از آخرين جمجمه‌هاى پيدا شده به دست مى‌آيد و شايد نتوان از آن دورتر رفت، در اين صورت دو هزار كيلومتر مكعب خاك كافى است كه مصالح بدن اين همه انسان را در طول 2500000 سال تشكيل دهد، و مى‌دانيم اين مقدار خاك مقدار كمى از روى زمين را اشغال مى‌كند.

نتيجه اينكه اگر سطح مساحت كشور ايران را با عمق هزار متر خاك در نظر بگيريم مى‌تواند جواب نيازمندى مصالح جسمى ميلياردها ميليارد انسان را در طول دو ميليون و پانصد هزار سال بدهد، با اينكه كشور ما گوشه كوچكى از سطح كره زمين را اشغال كرده كه با يك نگاه سطحى روى نقشه جغرافيا وضع آن روشن مى‌گردد.

از مجموع آنچه گفتيم روشن مى‌شود كه ادعاى عدم كفايت خاك‌هاى كره زمين براى پاسخ گفتن به مواد لازم براى تشكيل بدن انسان‌ها تا چه اندازه بى اساس است و مصداق همان «گز نكرده و پاره كردن» مى‌باشد!

3- با كدامين جسم معاد صورت مى‌گيرد؟

سؤال ديگرى كه در زمينه معاد جسمانى مطرح مى‌شود اين است كه اگر معاد با جسم صورت مى‌گيرد، با كداميك از بدنها و اجسامى كه انسان در طول عمر با آن زندگى كرده، رستاخيز انجام مى‌شود؟ زيرا مى‌دانيم يك انسان در طول عمر چندين بار جسم و بدن خود را عوض مى‌كند، و احتمالًا هر هفت سال تمام سلول‌هاى بدن يك انسان عوض مى‌شوند و سلول‌هاى نو جانشين آنها مى‌گردد.