دانشمندان مى‌توانند گندمى همانند گندم طبيعى بسازند، امّا گندم طبيعى در شرايط مناسب سبز شده و رشد مى‌كند، ولى اگر گندم مصنوعى ساليان درازى در مناسب‌ترين شرايط قرار گيرد سبز نخواهد شد؛ زيرا گندم مصنوعى يك موجود زنده نيست و حيات ندارد. بنابراين، بشر نمى‌تواند حيات‌آفرين باشد، و به موجود غير زنده زندگى ببخشد.

سؤال: شبيه‌سازى، كه دانشمندان عصر و زمان ما به آن دست يافته‌اند، به نوعى اعطاى زندگى و حيات‌آفرينى است؛ زيرا قطعه كوچكى از بدن يك انسان را گرفته، و آن را در رحم يك زن كاشته، و شرايط رشد و نموّ را برايش فراهم كرده، و در نهايت تبديل به يك انسان زنده همانند همه انسان‌ها مى‌شود. آيا اين كار، ايجاد حيات و اعطاى زندگى نيست؟

جواب: دانشمندان، خود معترفند كه اين كار شبيه قلمه‌زنى در جهان گياهان و درختان است؛ يعنى همان گونه كه يك باغبان زبردست شاخه زنده‌اى را از درختى گرفته، و در جاى ديگر كاشته و شرايط رشد و نموّ آن را فراهم مى‌كند، تا تبديل به يك درخت تنومند و پرميوه شود، دانشمندان نيز قطعه كوچكى از بدن يك انسان زنده را گرفته و در فضاى رحم يك زن كاشته و شرايط رشد و نموّ آن را فراهم مى‌كنند، تا تبديل به يك انسان كامل شود. بله اگر قطعه اوّليّه‌اى كه از بدن انسان گرفته مى‌شود فاقد زندگى بود، و يا باغبان از درخت خشك قطع شده‌اى شاخه‌اى را مى‌گرفت و قلمه مى‌زد و تبديل به درخت مى‌شد، در آن صورت به موجود غير زنده حيات بخشيده بودند. پس شبيه سازى نيز حيات‌آفرينى نيست، و حيات و زندگى تنها و تنها به دست خداست.

حيات و زندگى معجزه قرآن كريم‌

همان گونه كه در مباحث قبل گذشت، حضرت ابراهيم عليه السلام هزاران سال قبل‌