استغفار كند، فقط يك بار به او وعده استغفار داد، و هنگامى كه مشاهده كرد آزر حاضر نيست ايمان بياورد از وى دست برداشت.

و در آيه شريفه 41 سوره ابراهيم آمده است كه آن حضرت در اواخر عمر دست به دعا برداشت و خطاب به خدا عرض كرد:

«رَبَّنَا اغْفِرْ لِى وَلِوَالِدَىَّ وَلِلْمُؤْمِنِينَ يَوْمَ يَقُومُ الْحِسَابُ»؛ پروردگارا! من و پدر و مادرم و همه مؤمنان را، در آن روز كه حساب برپا مى‌شود، بيامرز!».

در حالى كه اگر آزر پدر ابراهيم عليه السلام بود، نبايد در آخر عمر براى او دعا و استغفار كند.

علاوه بر اين «والد» در لغت عرب به معناى پدر، و «والده» به معناى مادر، و «اب» گاه به معناى پدر و گاه به معناى عمو مى‌باشد. بنابراين «آزر» عموى ابراهيم عليه السلام، و پدرش «تارخ» بود.