مى‌دهد. خداوند متعال در ادامه مى‌فرمايد: «ولى سزاوارترين مردم به ابراهيم كسانى هستند كه از او پيروى كردند، و اين پيامبر و كسانى كه (به او) ايمان آورده‌اند (از همه سزاوارترند)؛ و خداوند، ولىّ و سرپرست مؤمنان است».

بنابراين پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله كه خطّ ابراهيم عليه السلام را ادامه داده، و شكستن بت‌هاى رنگارنگ مأموريّت مهمّ او بوده، سزاوارترين و شايسته‌ترين مردم نسبت به حضرت ابراهيم است. و همچنين كسانى كه به حضرت محمّد صلى الله عليه و آله ايمان آورده، و شرك و بت‌پرستى را رها كرده‌اند. آرى! كسانى كه فقط و فقط به رضاى خدا فكر مى‌كنند، و اعمال و گفتار و كردار آنها همگى در مسير رضاى الهى است، و تنها به قرب الهى مى‌انديشند، آنها تابعان حضرت ابراهيم عليه السلام و سزاوارترين مردم به او هستند. مقام رفيع حضرت ابراهيم عليه السلام بدانجا مى‌رسد كه در نزد همه مسلمانان، اعم از شيعه و اهل سنّت، به عنوان «شيخ‌الانبيا» [1] (بزرگ پيامبران) معروف مى‌شود.

فلسفه رفعت مقام ابراهيم پيامبر عليه السلام‌

سؤال: ابراهيم عليه السلام چه صفاتى داشت كه بزرگ پيامبران شد؟ چرا خداوند متعال در اين مقياس وسيع، ابراهيم عليه السلام را در قرآن مطرح كرده، و به وى اهميّت داده است؟ آن حضرت چه ويژگى‌هايى داشت كه همه اديان و مذاهب دوست‌

[1]. سؤال: چگونه گفتيد: «حضرت ابراهيم عليه السلام شيخ الانبياء است» در حالى كه در ميان مردم مشهور است كه: «حضرت نوح عليه السلام شيخ الانبياست»، كدام صحيح مى‌باشد؟

جواب: اين تعبير در مورد هر دو پيامبر مذكور وجود دارد، هر چند بيشتر در مورد حضرت ابراهيم عليه السلام مى‌باشد. در كتاب‌هاى 1. الصحيح من السيره، ج 2، ص 41، 2. حياة الامام الرضا عليه السلام، ج 2، ص 46، 3. موسوعة التاريخ الاسلامى، ج 1، ص 41، 4. المجدى فى انساب الطالبين، 5. ادب الضيافة، ص 51، 6. القواعد الفقهية، ج 1، ص 395 و 388 در مورد حضرت ابراهيم عليه السلام، و در كتاب اللمعة البيضاء، ص 49 در مورد حضرت نوح ذكر شده است. ولى حضرت ابراهيم عليه السلام را به خاطر عظمتش در ميان پيامبران و حضرت نوح عليه السلام را به خاطر طولانى بودن عمرش شيخ الانبياء گفته‌اند