به‌راستى على عليه السلام چه مى‌كند، و ديگران چگونه رفتار مى‌كنند؟ ايمان على به او اجازه نمى‌دهد موادّ غذايى مختصرى را به برادر فقير و نيازمند و عيالمند و نابينايش بر خلاف ضوابط بدهد، امّا زمامداران بى‌ايمان دنيا چنان رانت‌خوارى‌هايى مى‌كنند كه انسان از بيان آن شرم مى‌كند. ببين تفاوت ره از كجاست تا به كجا!

على و هديه شبانه!

حضرت سپس به داستان «اشعث بن قيس» منافق- كه عامل بسيارى از مفاسد و اختلافات دوران كوتاه خلافتش بود- اشاره مى‌كند. اشعث با كسى اختلاف داشت، و پرونده اين اختلاف نزد حضرت على عليه السلام بود، و قرار بود روز بعد در مورد آن قضاوت كند. حضرت مى‌فرمايد:

«از سرگذشت عقيل شگفت‌آورتر داستان كسى است كه نيمه‌شب ظرفى سرپوشيده پر از حلواى خوش طعم و لذيذ به درب خانه ما آورد. ولى اين حلوا معجونى بود كه من از آن متنفّر شدم. گويا آن را با آب دهان مار، يا استفراغش خمير كرده بودند! لذا نگاه تندى به او افكندم و گفتم: «آيا اين كاسه حلوا رشوه است؟ يا صدقه؟ يا زكات؟ على، نه اهل رشوه است تا به سبب آن بر خلاف حق‌