فرمود:

انى نذير لكم بين يدى عذاب شديد

: من به شما پيش از رسيدن عذاب شديدى اعلام خطر مى‌كنم!

ابولهب حاضر بود و گفت:

تبالك ألهذا دعوتنا جميعاً

؟: «نابود شوى آيا به خاطر اين منظور ما را دعوت نمودى»؟!

سپس اين سوره نازل شد: تَبَّتْ يَدا أَبي لَهَبٍ وَ تَبَ‌ ...: «بريده باد هر دو دست ابولهب و مرگ بر او باد!».

آخرين يادآورى‌

پيشگوئيهاى قرآن مجيد منحصر به موارد و آيات فوق نيست، بلكه آنچه گفتيم نمونه روشنى از آيات مربوط به اين قسمت است. آيات متعدد ديگرى داريم كه از حوادثى مربوط به آينده به روشنى پرده برداشته، مانند آيات سوره «نصر»: (إِذا جاءَ نَصْرُ اللَّهِ وَ الْفَتْحُ‌) كه خبر از فتح نهائى مكه به دست مسلمانان و ايمان مردم مكه و اينكه فوج‌فوج به اسلام مى‌گروند و به صفوف مسلمين مى‌پيوندند، داده، همچنين آيات سوره كوثر كه خبر از كثرت و گسترش دودمان و فرزندان پيامبر (ص) ميدهد، با آنكه در آن زمان به هيچ وجه قابل پيش‌بينى نبود بلكه گاهى دشمنان او را «ابتر» و بلاعقب مى‌پنداشتند، همچنين بازگشت پيروزمندانه آن حضرت به مكه چنانكه در آيه 85 سوره قصص ميخوانيم: إِنَّ الَّذي فَرَضَ عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لَرادُّكَ إِلى‌ مَعادٍ. و مانند اينها ...

مجموع اين آيات مى‌تواند يك گواه زنده بر ارتباط اين كتاب بزرگ به جهانى ماوراى اين جهان ماده بوده باشد، و دريچه‌اى به سوى اعجاز قرآن بگشايد.