وارد بهشت مى‌كند، حتّى خدمتگذارى كه به او خدمت مى‌كرده». [1]

هرگاه محتواى اين سوره را در كنار اين پاداش‌ها ببينيم، پيوند و ارتباط اين پاداش‌ها با آن تعليمات روشن مى‌شود و بار ديگر تأكيدى است بر اين حقيقت كه منظور، تلاوت خشك و بى‌روح نيست، بلكه تلاوتى است انديشه‌برانگيز و تصميم‌آفرين، انديشه و تصميمى كه انگيزه عمل شود و محتواى سوره را در زندگى انسان منعكس سازد.

[1]. مجمع‌البيان، ج 8، ص 463، آغاز سوره ص‌