مى‌آيد، احتياط واجب آن است كه فاصله بين غروب آفتاب تا اذان صبح را نصف كنيم. [1]

احكام وقت نماز

مسأله 199- نمازهاى غير روزانه داراى وقت مشخّصى نمى‌باشد، و بستگى به زمانى دارد كه به علّتى آن نماز واجب شود؛ مثلًا نماز آيات بستگى به زلزله يا كسوف يا خسوف و يا حادثه‌اى دارد كه پيش آمده است و نماز ميّت، زمانى واجب مى‌شود كه مسلمانى از دنيا برود.

مسأله 200- اگر تمام نماز قبل از وقت خوانده شود و يا عمداً نماز را قبل از وقت شروع كند، نماز باطل است.

[اگر نماز در وقت خودش خوانده مى‌شود، در اصطلاحِ احكام گويند:

نماز «ادا» است و اگر نماز بعد از گذشتن وقت خوانده شود، در اصطلاح گويند: نماز «قضا» شده است.]

مسأله 201- انسان بايد نماز را در وقت معيّن آن بخواند و اگر عمداً در آن وقت نخواند، گناهكار است.

مسأله 202- مستحب است انسان نماز را در اوّل وقت بخواند، و هرچه به اوّل وقت نزديكتر باشد بهتر است، مگر آن‌كه تأخير آن از جهتى بهتر باشد، مثلًا صبر كند كه نماز را به جماعت بخواند.

مسأله 203- اگر وقت نماز تنگ باشد به گونه‌اى كه اگر بخواهد

[1]. تقريباً يازده ساعت و ربع كه از ظهر شرعى بگذرد آخر وقت نماز مغرب و عشاست؛ مثلًا اگر ظهر شرعى ساعت 15/ 12 دقيقه باشد، نيمه شب ساعت 30/ 11 دقيقه است‌