بنابراين بايد مواد حياتى بجانداران ضعيفتر، در فواصل كوتاهترى برسد، اين قانون در مورد «اكسيژن» كه يكى از مواد ضرورى براى ادامه حيات سلولهاست نيز صادق است و بهمين ترتيب مقاومت سلولهاى ضعيفتر در برابر مسموميت ناشى از وجود گازهاى سمى نيز كمتر مى باشد و بايد رفع آنها در فواصل كوتاهترى صورت گيرد، از اينجا سر سرعت حركت ريه ها هنگام ضعف انسان «كودكى و پيرى» و در جانداران كوچك روشن مى شود.

2- موقع شناسى حيرت آور

در موقع ورزش و كارهاى سنگين عضلات ما احتياج بمواد حياتى بيشترى دارند، بهمين جهت در جنين مواقعى ضربان قلب شديدتر ميشود، و خون با سرعت زيادترى سلولها را مشروب و سير ميكند، در اين هنگام اگر ريه ها دامن همت بكمر نزنند و خوب نجنبد نميتوانند جواب قلب را حسابى بدهند و در نتيجه خونهاى كثيف كه بسرعت بسوى ريه ها هجوم مى آورند تصفيه نشده باز ميگردند و مسموميت سلولهاى بدن را فراهم مى سازند.