و از اين بالاتر بعضى از گلها هستند كه با هر حشره اى بارور نميشوند و بايد حشرات خاصى بسراغ آنها بيايند، آنها باصطلاح ما خيلى «نازى نازى و ديرجوش هستند!»

مثلا (بگفته يكى از دانشمندان حشره شناس) درخت «وانيل» كه در جنگلهاى مكزيك ميرويد فقط بوسيله يك نوع خاص از زنبورعسل كوهى تلقيح ميگردد، بطوريكه اگر درخت مزبور را در سرزمينى ببريم كه اين نوع زنبور در آن وجود نداشته باشد بهيچوجه بارور نميگردد!. مگر اينكه بطور مصنوعى با دست خود گرده ها را نقل و انتقال دهيم، و يا از آن حشره مخصوص باين سرزمين تازه دعوت كنيم تا با همكارى اين دو دوست صميمى زندگى آنها دوام پيدا كند و لقاح صورت گيرد.

درسى از توحيد

هنگامى كه انسان اين نكات شگفت انگيز را در زندگى حشرات و گلها مطالعه ميكند بى اختيار از خود ميپرسيد: