لشكركشى كنم، امّا نامهاى به پادشاه حبشه مىنويسم تا وى به كمك مسيحيان
نجران بشتابد. نجاشى پادشاه حبشه با دريافت نامه قيصر روم لشكر انبوهى آماده و به
سمت نجران حركت كرد و با ذونواس و لشكريانش درگير شد و آنها را نابود كرد. اين
سرانجام آنها در دنيا بود. و امّا آنچه در آخرت در انتظار آنهاست در آيه زير ترسيم
شده است. توجّه فرماييد:
« «إِنَّ الَّذِينَ فَتَنُوا الْمُؤْمِنِينَ
وَالْمُؤْمِنَاتِ ثُمَّ لَمْ يَتُوبُوا فَلَهُمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ وَلَهُمْ
عَذَابُ الْحَرِيقِ»؛ كسانى كه مردان و زنان با
ايمان را شكنجه دادند سپس توبه نكردند، براى آنها عذاب دوزخ و عذاب آتش سوزان
است!» [1] آرى!
اصحاب الاخدود هم در دنيا گرفتار شده و با ذلّت و خوارى به قتل رسيدند و خداوند
انتقام مظلومان شكنجه شده را از آنها گرفت، و هم در آخرت به عذابى به مراتب سختتر
و دردناكتر كه همان آتش سوزان است گرفتار خواهند شد.
در ضمن در اين آيه شريفه نكته جالب و اميدواركنندهاى وجود دارد و آن اين كه:
هيچ كس نبايد از لطف و رحمت خداوند مأيوس و نااميد شود، چرا كه درِ توبه به روى
همه باز است، حتّى اگر شكنجهگران گودالهاى آتش حقيقتاً توبه كرده، و اعمال زشت
گذشته خود را جبران نموده، و با قلب و دلى خالص به درگاه پروردگار مىرفتند خداوند
توبه آنها را مىپذيرفت.
هدف از بيان داستان اصحاب الاخدود
همانگونه كه قبلًا نيز اشاره شد ذكر اين قطعههاى تاريخى، و بيان اين داستانهاى
واقعى به منظور اميد دادن به اصحاب پيامبر صلى الله عليه و آله و همه كسانى كه در
طول تاريخ در پيمودن مسير حق در مقابله با ظالمان و ستمگران دچار سختىها