« «لِيُنذِرَ بَأْساً
شَدِيداً مِّنْ لَّدُنْهُ»؛ تا از جانب او (بدكاران را) از عذاب
شديدى بترساند».
4. ويژگى
چهارم قرآن، بشارت به مؤمنان است. « «وَيُبَشِّرَ
الْمُؤْمِنِينَ الَّذِينَ يَعْمَلُونَ الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْراً
حَسَناً»؛ و مؤمنانى را كه كارهاى شايسته انجام مىدهند، بشارت دهد كه پاداش
نيكويى براى آنهاست».
آرى قرآن
مجيد هم به بدكاران انذار مىدهد و آنها را به خاطر كارهاى خلاف و زشتشان
مىترساند، و هم مؤمنان صالح العمل را بشارت مىدهد و بهخاطر كارهاى خوبشان آنها
را تشويق و ترغيب مىكند.
سؤال:
خداوند متعال به كدام گروه از مؤمنان بشارت داده و پاداششان چيست؟
جواب:
همان گونه كه در آيه دوم و سوم سوره كهف آمده، اين بشارت اختصاص به مؤمنان صالح
العمل دارد و شامل كسانى كه عمل صالح ندارند نمىشود. و اين مطلب نقش مهمّ عمل
صالح را مىرساند، كه ايمان بدون آن ارزشى ندارد. اگر شخصى دم از ايمان و پيروى از
حضرت على عليه السلام و انتظار امام زمان عليه السلام بزند امّا عمل صالح نداشته
باشد در اين ادّعاها صادق نيست. ضمناً منظور از عمل صالح هر كار خوب و شايستهاى
است كه براى رضاى خداوند انجام گيرد.
شما
خوانندگان گرامى هر شغلى داشته باشيد مىتوانيد همان را تبديل به عمل صالح كنيد؛
مشروط بر اين كه آن كار و فعاليّت را به قصد تحصيل روزى حلال براى تأمين مخارج
افراد واجب النفقه خود و خدمت به خلق خداوند انجام دهيد. حتّى ورزشكاران مىتوانند
با اين نيّت ورزش خود را تبديل به عمل صالح كنند. بنابراين، گستره عمل صالح بسيار
وسيع و فراگير است. [1]