بت پرستى نيز همين اثر را دارد، چراكه بت پرستى خرافه است، و آدم خرافه پرست
گرفتار انواع انحرافات اخلاقى و سياسى و اجتماعى و خانوادگى مىشود. خرافهگرايى
منشأ نزاعها، اختلافها و كشمكشهاست. تصوّر كنيد اگر در جامعهاى به جاى خداى
واحد، هر قبيلهاى بتى را مورد پرستش قرار دهد و هر كدام به بت خود تفاخر كند و آن
را برتر و بهتر از بت ساير قبايل بشمرد، چه روى خواهد داد؟ اينجاست كه گفتگوها،
نزاعها و اختلافها آغاز مىشود و عوارضى چون قطع رابطه، ايجاد كينه، قتل و غارت
و ... در پى خواهد داشت.
بنابراين، شك نكنيد كه بت پرستى و مفاسد اقتصادى عامل فساد گسترده است.
دنياى امروز كه مبتلا به انواع آلودگىهاى اجتماعى، سياسى، خانوادگى و اخلاقى
است، به اين خاطر است كه گرفتار همين دو مشكل است. مفاسد اقتصادى در جهان معاصر ما
بيداد مىكند. دنيا پرستان عموماً و غربىها خصوصاً، براى رسيدن به دلار و يورو
دست به هر كارى مىزنند، به عنوان نمونه از زمان ورود آمريكايىها به افغانستان
كشت ترياك چندين برابر شده. چون موادّ مخدر درآمد دارد و دلارهاى بيشترى نصيب آنها
مىكند. بهعلاوه جوانان را معتاد، بىحال و بىغيرت مىكند تا ديگر نتوانند مقابل
آنها قد علم كنند. آنها براى رسيدن به منافع مادّى خود هيچ محدوديّت و ممنوعيّتى
قائل نيستند، و پايبندِ هيچ خط قرمزى نمىباشند. حتّى اگر آن كار ايجاد مراكز
فساد، و كارهاى منافى عفّت، و قاچاق انسان و بردهدارى نوين باشد.
لذا شعيب پيامبر عليه السلام قومش را از بت پرستى و مفاسد اقتصادى برحذر داشت
و خير و صلاح آنها را در پرستش خداى يگانه و كسب درآمد از راه حلال دانست. در ضمن
از آيات فوق اين حقيقت استفاده مىشود كه پس از مسأله