پررنگ و لعاب واتيكان بيشترين بهره را ببرند. آنان با تبليغ محتويات تحريف‌شده كتاب مقدس، تصورى نامعقول و غلط از خدا را ترويج دادند تا عقيده به خداوند چيزى زشت و ناپسند به نظر آيد. همراه با اين جريان، گسترش‌ «ماترياليسم ديالكتيك» و غفلت مرگبار برخى از روحانيون، عقيده به خدا و روح ايمان را به صورت شديدترى ضعيف و كم‌رنگ كرد. در چنين زمانه‌اى، بشريت درگير نزاعها و كشمكشهاى تمام نشدنى دولتهاى بزرگ در اقصى نقاط گيتى شد.

پرستندگان‌ «علم بدون ايمان» با مسابقات كمرشكن تسليحاتى جوامع مختلف را در اضطراب و پريشانى انداختند و آرامش و سكون را از آنها سلب كردند. (البته نبايد انتظارى غير از اين را داشت.)

روشن است كه بدون داشتن اعتقاد به يك مبدأ ثابت و لايزال، رشد مهارتهاى علمى و صنعتى چيزى جز اضطراب و تيره روزى، توسعه انواع مفاسد اخلاقى و اجتماعى، هرج و مرج‌هاى طبقاتى و سقوط و فساد تشكيلات سياسى و اقتصادى به دنبال خود نخواهد داشت.

در عصر ما، «اصالت لذت» و بهره‌وريهاى مادى هدف والاى بسيارى از افراد شده است. لذايذ مادى توانسته بيشترين نيروهاى اجتماعى را به خود جذب كند.

در جهان امروز با فراموش شدن ايمان به خدا و فضايل معنوى، حجم جنايات و جرايم بيشتر شده است.

منجلاب گناه و تيره‌روزى باعث شده بيماريهاى روانى و روحى همانند سيل خانمان براندازى به زندگى انسانها هجوم آورد و زندگى مادى و معنوى بشر را تهديد كند. دزدى، قتل، تجاوز و خودكشى از