(هرگز افراد باايمانى كه بدون بيمارى و ناراحتى، از جهاد خوددارى مى‌كنند، با مجاهدانى كه در راه خدا با مال و جان خود جهاد كردند، يكسان نيستند. خداوند، مجاهدانى را كه با مال و جان خود جهاد نمودند، بر كسانى كه از جهاد خوددارى كرده‌اند مقام برترى بخشيده؛ و به هر يك از اين دو گروه به نسبت اعمال نيكشان، خداوند وعده پاداش نيك داده؛ و مجاهدان را بر كسانى كه از جهاد خوددارى كرده‌اند، با پاداش مهمّى برترى بخشيده است. (95)

درجات والا و آمرزش و رحمت از ناحيه خود نصيب آنان مى‌كند)؛ و اگر لغزش‌هايى داشته‌اند، خداوند آمرزنده و مهربان است. (96)

كسانى كه فرشتگان قبض روح)، جان آنها را گرفتند در حالى كه به خويشتن ستم كرده بودند، به آنها گفتند: «شما در چه حالى بوديد؟» گفتند: «ما در سرزمين خود، تحت فشار و مستضعف بوديم.» آنها [فرشتگان‌] گفتند: «مگر زمين خدا، پهناور نبود كه مهاجرت كنيد؟!» آنها عذرى نداشتند، و جايگاهشان دوزخ است، و فرجام بدى دارند (97)

جز آن دسته از مردان و زنان و كودكانى كه براستى تحت فشار قرار گرفته‌اند؛ نه توان چاره جويى دارند، و نه راهى براى نجات از آن محيط آلوده مى‌يابند. (98)

اميد است خداوند، آنها را مورد عفو قرار دهد؛ و خداوند، بخشنده و آمرزنده است. (99)

و هر كس كه در راه خدا هجرت كند، مناطق امن فراوان و امكانات وسيعى در زمين مى‌يابد. و هركس از خانه خود بعنوان مهاجرت به سوى خدا و پيامبر او، خارج شود، سپس مرگش فرارسد، پاداش او بر خداست؛ و خداوند، آمرزنده و مهربان است. (100)

هنگامى كه سفر مى‌كنيد، گناهى بر شما نيست كه نماز را كوتاه كنيد در صورتى كه از فتنه و خطر كافران بترسيد؛ زيرا كافران، دشمن آشكارى براى شما هستند. (101)