كسى كه از پيامبر اطاعت كند، خدا را اطاعت كرده؛ و هر كس كه سرباز زند، تو را نگهبان و مراقب او نفرستاديم و در برابر او، مسئول نيستى). (80)

آنها در حضور تو مى‌گويند: «فرمانبرداريم»؛ امّا هنگامى كه از نزد تو بيرون مى‌روند، جمعى از آنان بر خلاف گفته‌هاى تو، جلسات شبانه تشكيل مى‌دهند؛ آنچه را در اين جلسات مى‌گويند، خداوند مى‌نويسد. اعتنايى به آنها نكن؛ و از نقشه‌هاى آنان وحشت نداشته باش؛ و بر خدا توكّل كن؛ كافى است كه او يار و مدافع تو باشد (81)

آيا درباره قرآن نمى‌انديشند؟! در حالى كه اگر از سوى غير خدا بود، اختلاف فراوانى در آن مى‌يافتند. (82)

و هنگامى كه خبرى اميد بخش يا نگران كننده به آنها برسد، بدون تحقيق، آن را شايع مى‌سازند؛ در حالى كه اگر آن را به پيامبر و پيشوايانشان باز گردانند، كسانى كه قدرت تشخيص كافى دارند، از ريشه هاى مسائل آگاه خواهند شد. و به آنها اطلاع خواهند داد و اگر فضل و رحمت خدا بر شما نبود، همگى، جز عدّه كمى، از شيطان پيروى مى‌كرديد و گمراه مى‌شديد). (83)

در راه خدا پيكار كن، تنها مسؤول انجام وظيفه خود هستى. و مؤمنان را بر اين كار، تشويق نما؛ اميد است خداوند از قدرت كافران جلوگيرى كند حتى اگر تنها خودت به ميدان بروى). و خداوند قدرتش بيشتر، و مجازاتش دردناك‌تر است. (84)

كسى كه شفاعت [تشويق و كمك‌] براى كار نيكى كند، سهمى از آن براى او خواهد بود؛ و كسى‌كه شفاعت براى كار بدى كند، سهمى از آن خواهد داشت. و خداوند، حساب هر چيز را نگه مى‌دارد. (85)

هر گاه به شما تحيتى گويند، پاسخ آن را بهتر از آن بدهيد؛ يا لااقل به همان‌گونه پاسخ گوييد. خداوند حساب همه چيز را دارد. (86)